Chocolaterie Modèle

Chocolaterie Modèle oftewel de Martougin.
Op de bovenste foto zie je de ingang aan de Helmstraat.
Op het kaartje staat 'Rue Des Champs'.
Frans voor Veldstraat.
Oud voor Helmstraat.

De onderste foto werd recentelijk geschoten, aan de zijingang in de Schapenstraat.
Hoe de binnenkant er vroeger uit zag kun je je hier herinneren.
Hoe het er nu uitziet zie je hier.

(Gevoelige magen: opgelet voor het Lars Von Trier-effect!)

Ook de afbreker bouwt op (5)

"AFBRAAK WIJKKAPEL TE BORGERHOUT - De wijkkapel aan de Franselei te Borgerhout, die werd opgetrokken naar de plannen van Renaat Verbruggen, wordt momenteel afgebroken. Eens als het sloopwerk van dit laatste overblijfsel van de oude Borgerhoutse wijk achter de rug is kan de immobiliënmaatschappij, die de lap grond kocht, beginnen met de bouw van een gigantisch bouwprojekt.

Kern van dit bouwproject zullen twee appartementsgebouwen zijn van elk vijftien verdiepingen. Rond die kern worden een winkelcentrum, kantoren, een sociaal centrum met kapel en feestzaal, een kleuterschool enz. geschikt.

Het hele perceel werd met een stevige afsluiting omringd. De zigeuners, die op de braakliggende grond dikwijls met hun woonwagens opstelden moeten nu in elk geval naar een andere staanplaats uitkijken."

Uit Het Nieuwsblad (27 februari 1976), met dank aan Erwin Snelders.

Tradities

Zoals jullie allemaal natuurlijk, ben ik deze namiddag eventjes naar de cultuurmarkt geweest.

Ik hou nogal van de bij kitsch aanleunende stijl van de dames van Volkskunde Vlaanderen, die daar, doopsuikers uitdelend, hun nieuwe project kwamen voorstellen: TRADITIES.

Van moederdag tot suikerfeest, van woensdag-spaghettidag tot eieren aan de arme klaren. Iedereen wordt aangemoedigd zijn of haar meest favoriete traditie op tafel te smijten.

Ik gooide het meteen over de wel zeeeeer traditionele boeg, en voegde Borgerhouts dansende reuzekens aan hun lijstje toe. Want, ter integratie in deze voor ons totaal vreemde streek, zijn mijn echtgenoot en ik sinds we hier wonen elk jaar aanwezig bij de Reuzenommegang. Een echte gezinstraditie dus.

Dit jaar op zaterdag 19 september, van 14u30 tot 17u00,

En nog een keer, ter inspiratie: Tradition!

Onbestemde nopjes

We bevinden ons op de hoek van de Kroonstraat en de Bleekhofstraat:

"Deze gevelsculptuur dateert van 1866 en is een van de oudste Borgerhoutse beelden met een voorstelling van Onze-Lieve-Vrouw Onbevlekt Ontvangen gekoppeld aan het type Maria Medeverlosseres. Het dubbelthema is zeker al van de 17de eeuw in gebruik maar zal voornamelijk medio 19de eeuw in Antwerpen (en regio) veel in gevelsculptuur toegepast worden.
De veelvuldig herschilderde sculptuur is dringend aan een competente conservatie- en restauratiebehandeling toe. Volgens Thyssen (1922, p 320) zou de mantel van Maria bezaaid zijn met een hermelijnmotief. Nu kun je enkel onbestemde nopjes zien."

Tekst van De Verbeelding, foto van mezelf.

Hetzelfde beeld, maar dan zeker een eeuw terug, zagen wij al eerder hier.

Alternatief

De nieuwe plannen voor de heraanleg van het park vallen niet bij iedereen in goede aarde. Zo zijn een aantal bewoners van met name de Mertensstraat het niet heel erg eens met de voorgenomen verdwijning van de berg voor hun deur. En in algemenere zin met het parkeerbeleid, meen ik te mogen opmaken.

Ze hebben daarom een alternatief idee opgesteld (per e-mail op te vragen bij johermans (@) hotmail.com), en als u dat ook een goed idee vindt kunt u een handtekening zetten onder dat plan. Dat ondertekenen kan morgenavond (zondag) vanaf 21.00 uur in café Apropoo.

Op het plaatje de voorgenomen ingang van het Krugerpark (hoek Reuzenstraat/Mertensstraat).

Naderende Reuzen

September is feestmaand in Borgerhout. Vast onderdeel daarvan is uiteraard de Reuzenstoet. Op 19 september a.s. rijden de Borgerhoutse Reuzen voor de 297e keer uit. Op de bovenste foto zien we de stoet in de Helmstraat (op de hoek met de Van Montfortstraat), een stukje stad waar de Reuzen tegenwoordig niet meer voorbijkomen. Een andere foto op dezelfde plaats vindt u hier. De walvis zagen we ook al eens voorbijzwemmen op de Turnhoutsebaan.

Ook dit jaar schijnt de route weer aangepast te zijn. Zo passeerde de stoet al jaren langs de tuinwijk in extra-muros, maar dat is dit jaar gewijzigd. En daar zijn ze daar helemaal niet blij mee.

Wij zullen ze gewoon weer opwachten aan De Roma.

Foto's uit de collectie van Geert Janssens.

Paradijs (2)

Intimi weten dat ik van uitbundige haartooien hou.

Kappers zijn dus niets voor mij. Voor je het weet kom je buiten met een fris acajoukleurig jaren '90-kopje of met peper-en-zout-kleurig haar dat nog sjuustekes in een keurig paardenstaartje kan of met rare regelmatige krullekes of een expres scheef geknipte froefroe. Ril ril ril!

Maar nu, hier knal op de baan, heeft een kapsalon voor het allereerst ooit mijn interesse gewekt. Een coiffeuse naar mijn hart, eindelijk eentje die iets anders doet, zo denk ik bij het bekijken van haar etalage.

Ik wil wel eens een weekendje het linkse voorstel alstublieft. Gaaf om tango mee te gaan dansen of zo. En voor de twijfelaars: ga maar kijken. Het is duidelijk een dameshoofd.

(Foto van Hans Hoosemans, die het ook met eigen ogen wou zien)

Installatie

Eerder deze zomer zagen we hier hoe het nieuwe altaar van de Peperbus werd geleverd. Vandaag zijn we aan de installatie toe. Met man en macht wordt gewerkt aan het podium, het altaar staat in de achtergrond geduldig te wachten. Op de voorgrond zien we fraaie vloermozaïeken.

Foto uit de collectie van Frank.

Oogstfeest

We zien hierboven enkele foto's van een oogstfeest uit het begin van de vorige eeuw.

Nu ben ik niet vertrouwd met het fenomeen oogstfeest.

Navraag leerde me dat het gaat om een jaarlijks wederkerende viering ter ere van de geslaagde oogst. De naam dekt dus de lading.

Foto's uit de collectie van Frank De Leeuw

(Niet) de nieuwe vlag van Borgerhout

Eind 2008 lanceerde het district Borgerhout een oproep om een nieuwe vlag voor het district te ontwerpen. Die zou in 2009 in gebruik worden genomen. Het zal er niet van komen maar het ligt niet aan ons (daarmee bedoel ik de stad, het district, de Borgerhoutenaren en de ontwerper). Stefan Nieuwinckel, districtssecretaris, stuurde de redactie volgende reactie:

Einde 2008 koos een onafhankelijke jury een winnend ontwerp uit de ongeveer 30 ingestuurde ontwerpen. Marc Van de Cruys, die woont in Wommelgem en werkt in Antwerpen, was de winnaar. De districtsraad nam in zijn zitting van december 2008 kennis van de beslissing van de jury, en besloot het winnende ontwerp voor te dragen aan de minister, die zijn uiteindelijke goedkeuring moet geven. Net voor zijn afscheid als minister tekende Dirk Van Mechelen ook de 'wapenbrief' (met wapen en vlag van Borgerhout). Hij besliste wel de wapenbrief nog niet officieel aan het district te overhandigen. Nog niet alle districten hebben een ontwerp van vlag ingediend, en hij achtte het wenselijk dat alle wapenbrieven op hetzelfde moment aan de respectievelijke districten te overhandigen. Wanneer dit uiteindelijk zal gebeuren is moeilijk te voorspellen.

Bovenstaande vlag, kunnen we alvast meedelen, is dus niet het winnende ontwerp en niet de nieuwe vlag van Borgerhout. Welke het wel wordt, daarvoor klinkt vanaf nu tromgeroffel...

Vlagontwerp gevonden op Primastyle.com

Strangeways, here we come

God's wegen zijn ondoorgrondelijk, maar die van de Stad evenzeer. Was er in het vorige voorstel rond de heraanleg van het Krugerpark nog sprake van een consistent geheel, vandaag is gebleken dat het in stukken en brokken uiteen is gevallen.

Nu wordt er wél een knip gemaakt in de Reuzenstraat, maar niet in de Delareystraat (200 meter verder). Die wordt om ondoorgrondelijke en bureaucratische redenen geschoven onder het wijkcirculatieplan, en dus op de welbekende lange baan. Aan de inrichting van de straat zelf wordt gelukkig dan ook niet meer geraakt. Voor de goede orde: de bewoners zelf vragen enkel om paaltjes, en de rest mag blijven zoals het is.

De bewoners van de Mertensstraat (hoek Reuzenstraat) zijn dan weer niet opgezet met het verdwijnen van de berg voor hun voordeur.

Over de nieuwe speeltuigen heb ik geen kwaad woord gehoord, behalve over de eergisteren vernielde glijbaan - die tot en met 2010 in deze deplorabele staat schijnt te blijven staan.

Kortom: het laatste woord over de nieuwe plannen is nog niet gesproken.

Te Bollywoodpark

Op 4, 5 en 6 september (telkens vanaf 20.00 uur) slaan de districten Borgerhout, Deurne en Berchem de handen in elkaar om het Te Boelaerpark - op de grens tussen de drie districten - om te toveren tot een Indisch feest. Onder de naam BELLS Bollywood draait de hele avond namelijk rond een traditionele Indiase bruiloft. Deze voorstelling is een samenwerkingsverband tussen Theater Tol, kunstenaars uit Delhi en Indiase emigranten van de Akademi uit Londen.

Dit evenement is gekaderd in de Borgerhoutse Septemberfeesten, waarover later meer. Praktische info over het Bollywoord-gebeuren vindt u hier.

Op het plaatje het Te Boelaerpark toen het kasteel er nog stond. De geschiedenis van dat gebouw behandelden wij eerder hier.

Honger

Negen uur gisteravond.

Een leeg park.

Niets om ongerust over te worden!

De ramadan is weer begonnen.

Het is etenstijd.

Smakelijk!

Paradijs

De meest fantastische winkel van Borgerhout is natuurlijk onlangs ten grave gedragen.

Maar er zijn nog winkels waar mijn hart sneller van klopt. De Stunt bijvoorbeeld, op de Turnhoutsebaan. Wowiezowie. Uren kan ik er in verdwalen. Met een doos vol lintjes en een kast vol vrolijk versierde jurken als gevolg.

(Eerste foto van Hans, tweede niet)

Nieuwe voorstellen

We herinneren u nog even aan de voorstelling van het ontwerp voor het nieuwe Krugerpark, aanstaande woensdag. Op de hoek van de Reuzenstraat en de Mertensstraat staat er tussen 16 en 19 uur een tentje opgesteld waar u kunt kennismaken met de nieuwe plannen, en commentaar geven mag ook.

Op het plaatje zien we het Krugerpark anno 1993 (let op de jonge boompjes!), met rechts de Delareystraat (nummers 3 t/m 15) en links daarvan de Tabernakelstraat.

Foto uit de collectie van Tina Weemaes.

Ontbijt met bubbels

Dat ze in de Delareystraat weten wat feesten is, las u al eerder op deze blog. Jubelfeesten, Burendag, Muziek in de wijk, maakt niet uit, elke reden is goed, als er maar buren, gezelligheid en dranken zijn.

In de Bothastraat laten ze zich ook niet ongemoeid, ze beginnen er zelfs vroeg aan. Jan en Carla en de rest van de straat haalden hun tafels van stal, installeerden ze midden op de straat en hielden gisteren een straatontbijt. Livemuziek (niet op de foto's) en bubbels toe.

Foto's van mezelf

WVDV 78

Een tekening van de kerk der Heilige Familie op het Koxplein.
Van de ondertussen beruchte WVDV. En opnieuw uit 1978.
Voor een foto vanuit min of meer hetzelfde standpunt klik je hier.

Wil de echte WVDV nu opstaan?

Tekening uit de collectie van Frank Cavens

Floorflex

Tram 41 op het Foorplein, rijdend in de richting van de Turnhoutsebaan. Een paar huizen van het plein zijn uiterst rechts nog te zien. Links een reclamepaneel dat het product Floorflex aanprijst, waarschijnlijk een soortement van vloerbedekking.

Rechtsachter de tram staat het seinhuis, dat werd afgebroken in 2002, 30 jaar na het verdwijnen van de huizen op het Foorplein. Deze foto dateert uit 1959 of 1960.

Foto genomen door Edo Bouwman, uit de collectie van Alex Krakowsky en ons bezorgd door Erwin Snelders.

Rozen verwelken, schepen vergaan

1996. Schepen Mieke Vogels bij het districtshuis op het Moorkensplein. Vandaag meldde De Standaard dat ze stopt als voorzitster van Groen!.

Op de foto van links naar rechts: de onvermijdelijke fiets, Mieke, en (gokje aan de hand van het boeketje rozen) een pasgetrouwd koppel.

(foto uit de genoemde krant van vandaag)

Stenen tijdperk

De grensstenen vliegen ons om de oren. Figuurlijk dan toch: in onze mailbox. Hier zien we de officiële grens tussen Antwerpen en Borgerhout aan de Carnotstraat (bij de huisnummers 152 en 169) en de Turnhoutsebaan (bij de huisnummers 2 en 1).

Liefhebbers van grensstenen kunnen we verwijzen naar eerder opgespoorde exemplaren, hier en hier. En er moeten er nog zijn (zowel liefhebbers als stenen).

Foto's: Gaston Van Bulck.

Boekerij Sint Jan

Het Werkhuys in de Zegelstraat is ooit voor een stukje bibliotheek geweest. "Vooral de studerende jeugd weet dankbaar gebruik te maken van de enorme hulpmiddelen" wist de Gazet Van Antwerpen in 1962 te melden. En ook nog dat er in het vorige jaar 59.658 uitleningen waren geweest.

"Degelijkheid is de propaganda. Wordt lezer of lezeres van de boekerij Sint Jan, Zegelstraat 13."
Op de bovenste foto een stukje gevel van het Werkhuys, met de onvermijdelijke Moeder. Met dank aan de heemkundige kring Borgerhout voor het artikel.

I'm still standing

We zijn getuige van de laatste momenten van café Gambrinus. Eenzaam staat hij daar dakloos te wezen, want zijn buurman heeft het loodje al gelegd.

Misschien denkt hij nog even aan vroeger, aan volle terrassen en dito biljarttafels.

Foto: Peter Van Ende

Compositie met Koster en Stoel

14 juni 1936

Het belooft een mooie dag te worden, en niet in het minst voor Domien Bosch.

Domien is koster van de Sint Janskerk en woont in de voormalige pastorij in de Sint Matheusstraat n°3. Vandaag gaat de processie uit. Ze passeren zo meteen voor zijn deur.

Stoel en familie staan al klaar. Zou Johannes ook weer op post staan?

Uit de collectie van Rik Van Hoof

Het leven en werk van Jan Bosco

Giovanni Bosco of Jan Bosco was een Italiaanse priester. Als boerenzoon kreeg hij een droom waarin de jeugd zich als werkterrein aan hem openbaarde. Zoals dat in die tijd ging met jongens die over de jeugd dromen, werd hij priester.

Als priester leerde hij de jeugd pas echt kennen. Hun toestand in Italië bleek inderdaad een werkterrein voor Jan Bosco. Die jeugd doolde werkloos door de Turijnse straten. Wikipedia heeft het daarbij over "tot het ergste bereid". U mag dat invullen.

Jan Bosco was uit het goede priesterhout gesneden en besloot wat aan de sociale wantoestanden te doen. Hij zorgde voor huisvesting, opleidingen en sloot arbeidsovereenkomsten. Daarbij vond hij tegelijk het internaat, de vakbond, het activatiebeleid en het interimkantoor uit.

Ook na zijn dood bleef Giovanni Bosco actief. Voor zijn verdiensten inzake het verrichten van post mortem mirakels werd hij in 1934 heilig verklaard. Hij wordt in de kerk die al dan niet toevallig naar zijn naamgever Johannes is genoemd, ons aller Peperbus, met een beeld bedacht.

Foto van Edmond Vermeylen, informatie met dank aan wikipedia

Ook de afbreker bouwt op (4)

"STUK OUD-BORGERHOUT VERDWEEN. - Onlangs kon men in deze krant een foto bekijken van de huisjes die de Tiengebodengang en de Beukengang vormden. De Borgerhoutse gemeenteraad aanvaardde intussen het BPA 36 - Beukenstraat - , dat moet toelaten om in de Beukenstraat, Hogeweg en Fonteinstraat nieuwbouw te verwezenlijken met groenruimte. Om dit te bereiken moest een gedeelte van de Beukenstraat worden opgeofferd en dienden de twee populaire gangetjes volledig te verdwijnen. Dat is nu gebeurd. Waar jarenlang een stukje van het hart van oud-Borgerhout klopte bleef enkel nog een grote kuil over."

Uit Het Nieuwsblad (11 februari 1976), met dank aan Erwin Snelders.

Borgerhout 1662

1662. De Verenigde Provinciën zitten vol in hun Gouden eeuw, Rembrandt schildert in Amsterdam, in Engeland komt de Royal Society voor het eerst bij elkaar, de Verlichting staat net op de gang, de Zuidelijke Nederlanden vallen onder Spaans bewind, P. Verbiest maakt een kaart van Borgerhout.

Kaart uit Geschiedenis van Deurne en Borgerhout sedert de vroegste tijden tot heden

Ijsjestijd!

Het weer kon vandaag een ijsje gebruiken.

Uit de collectie van Nikolaj Mortelmans

Bankencrisis

Het zal niet de eerste keer zijn en niet de laatste keer dat wij dit forum aangrijpen om de lokale wantoestanden aan de kaak te stellen. Of het nu gaat om het anarchistische beleid rond de straatnaambordjes of over de verkoop van het Reuzenhuis, wij aarzelen niet om op de barricaden te gaan staan. Wij nemen het steeds op voor de gemeenschap, voor de gewone man en vrouw.

Zo ook vandaag. Aan de tramhalte van Drink is een opvallend kunstwerk verschenen dat een LSD-landschap met dieren- en mensenfiguren toont. Het verraderlijke zit hem in de (kleine) lettertjes. Wie goed kijkt, ziet dat de muurschilderingen niet zijn aangebracht om het gat in de bebouwing van de Turnhoutsebaan er fraaier te laten uitzien maar om het verwijderen van de zitbank aldaar te verdoezelen.

Die bank, zo staat er, komt binnen twee weken terug. Een sluwe manier om de gewone man met een kluitje in het riet te sturen. Dit bord hangt er immers al ruim een week en nog steeds is er sprake van de terugkomst binnen twee weken. Een schande. Wij zullen dit niet langer pikken en eisen onverwijld de terugkomst van de bank.

Leuk schilderijtje, vind ik dan weer wel. Brengt wat kleur in al het grijs van de Turnhoutsebaan.

Foto van mezelf.

Zucht!

Vandaag het ondenkbare gehoord.
Benny van Apropoo gaat ons verlaten.
De professionele duizendpoot keert terug naar zijn oude liefde: de financiële sector.
De ontreddering is groot, maar niet totaal.
Benny heeft zich van een opvolger verzekerd.
In de hoedanigheid van Gigi.

Krantenknipsel: GVA 13/06/2008

Tegenrichting

De Kroonstraat, in oude en iets minder oude tijden. Gelet op het verkeersbord rechts op de onderste foto kijken we tegen de officiële rijrichting in. Richting de Turnhoutsebaan dus. Die is net iets te ver weg om goed te kunnen bekijken, maar gelukkig hebben we nog foto's van de hoekpanden links en rechts van de kruising Turnhoutsebaan/Kroonstraat.

Foto's uit de collectie van Yves Lemmens.

Terracotta-halfbeeld

Maria - bij voorkeur met Kind - is een populair figuur in Borgerhout, en men komt haar dan ook met grote regelmaat tegen op hoeken en gevels.

Zoals hier in de Gravinstraat, nummer 48. Een geschilderd terracotta-halfbeeld dat omstreeks de jaren 1960 aangebracht zal zijn. Eronder staat de tekst 'ave maria', in een lettertype dat op mij nogal Gotisch overkomt.

De Moeder Gods kijkt al jaren naar de afgebroken overzijde van de straat.

Achtergrondinfo van De Verbeelding, foto van mezelf.

Allereerste

"3 juni 1841. Op het Laar in Borgerhout legt men de eerste steen van de Onze-Lieve-Vrouw-ter-Sneeuwkerk. Architect Ferdinand Berckmans (1803-1854) heeft plannen getekend in neogotische stijl. De kunst van het verleden is dankzij de romantiek herontdekt en men droomt van nieuwe gebouwen in wat men voorlopig de 'modern-gothischen' stijl noemt. De Koninklijke Maetschappij ter Aenmoediging der Schone Kunsten, die onder meer prijzen voor de beste architecturale ontwerpen uitreikt, maakt van die bouwtrant zelfs een wedstrijdonderdeel.

Volgens sommigen zal de Onze-Lieve-Vrouw-ter-Sneeuw de allereerste neogotische kerk van de wereld zijn! Het bedehuis is af in 1843 en wordt drie jaar later plechtig ingewijd. Nauwelijks een eeuw later wordt de kerk beschadigd door een Duitse V-bom. In plaats van het oude gebouw te herstellen, kiest men voor een eigentijds bedehuis in moderne stijl."

Foto uit de collectie van Maria Verhaert, tekst uit '365 Dagen Antwerpen' (Uitgeverij Lannoo in samenwerking met het stadsarchief, 2008)

Uitnodiging

Eerst was er de inspraak.
Dan was er het wachten.
Nu is het plan klaar.

Op woensdag 26 augustus wordt het ontwerp van de nieuwe speeltuin voorgesteld in een tentje op de hoek Mertensstraat/Reuzenstraat. Daar kan je dan je mening kwijt over de geplande ingrepen. Dus tussen 16.00u en 19.00u: allen daarheen!

Foto van Tim Bresseleers, oktober 2002

Ook de afbreker bouwt op (3)

"BORGERHOUT: TIENGEBODEN- EN BEUKENGANG VERDWIJNEN - Ingevolge de aanvaarding door de Borgerhoutse gemeente van het biezonder plan van aanleg nr. 36, - Beukenstraat - genoemd, zullen de Tiengeboden- en Beukengang volledig verdwijnen. Met het BPA nr. 36 beoogt Borgerhout de verwezenlijking van nieuwbouw en groenruimte in de Beukenstraat, Hogeweg en Fonteinstraat."

Uit Het Nieuwsblad (14 januari 1976), met dank aan Erwin Snelders.

Vloer

Achter de rode en de blauwe poort liggen dansvloeren. In de Roma en de Botha ook.
Maar de allerbeste vloer van 't stad ligt buiten. Open en bloot. Net net net over de grens van Borgerhout, voor de kerk in de Kerkstraat.

De onvoorstelbaar mooie (en lekker gladde) mozaïekvloer op het kerkplein is aangelegd in 2000. Foto's van de fabricage en de plaatsing van de Italiaanse basketmozaïek zijn te bewonderen op de website van de firma Tondat uit Eeklo.

In de lente wordt er tango gedanst. Ook door De Buurvrouwen natuurlijk.

Art Deco

Vinçottestraat nummers 49-51, op de hoek met de Ferdinand Berckmansstraat, nummers 1-3. Een flatgebouw van vijf bouwlagen in Art Deco, uit de tweede kwart van de twintigste eeuw. Massieve baksteenbouw met contrasterend gebruik van natuursteen, ondermeer voor de hoger opgaande deurtravee en de sobere decoratieve panelen. Markante balkons en rechthoekige muuropeningen, trapzalen met glas-in-loodramen.

Vanwege smalle straten en volgroeide bomen kreeg ik zo snel geen bevredigend totaalplaatje. Daarom slechts een foto van de genoemde hoger opgaande deurtravee.

Tramtijd

Het is weer tramtijd. Tram 40 deze keer, aan het Foorplein. Tram 41 zagen we laatst niet ver van deze plek. Net als zijn collega heeft deze tram een ASPRO reclamebordje voorop. Toen waren de trams nog niet van die rijdende reclameborden zoals tegenwoordig. 'Toen' is in dit geval 1959 of 1960.

Op de achtergrond het Foorplein. Verdwenen, net als tram 40. Honderd jaar geleden zag het er ZO uit.

De foto werd genomen door Robert Temmerman, is afkomstig uit de collectie van Alex Krakowsky en werd ons bezorgd door Erwin Snelders.