zaterdag 28 februari 2009

Architecture parlante (2)




De passer, winkelhaak, tekendriehoek, truweel en andere aan het bouwbedrijf te refereren attributen verwijzen dus vaak naar een architect of aannemer die het pand liet bouwen.

Maar het kan ook moeilijker. De vrijmetselarij nam de symboliek van de middeleeuwse bouwloodsen over. Voor hun beeldspraak, rituelen, architectuur en laatste rustplaatsen grijpen ze naar dezelfde tekens terug om zich herkenbaar te maken.

Ik weet er niet zo heel veel van, maar ik vermoed nogal sterk dat de twee medaillons op de gevel van Bothastraat 21 ons willen vertellen dat hier ooit een lid van een loge woonde. Het feit dat de bouwsybolen zo symmetrisch en strak zijn afgebeeld stuurt me in die richting. De letters JVMN lijken me mogelijk de afkorting van de naam van een loge.

Net zoals de vrijmetselarij zelf hier dus een beetje een mysterie...
(Voor de foto´s stuurde ik opnieuw Hans op pad.)

Stem des volks


U hebt gesproken! Als winnaar van onze Muziek in de Wijk fotoverkiezing is foto twee uit de bus gekomen (klik hier als u niet weet om welke foto het gaat). Die siert dit jaar dus de poster en de flyer, die begin mei rondgedeeld zullen worden.

Bedankt aan alle stemmers!

Overigens moeten we binnenkort maar weer eens vergaderen. Een datum volgt z.s.m.

(foto hierboven: Muziek in de Wijk op het Krugerplein (2003) door Leen Bresseleers)

vrijdag 27 februari 2009

Nieuw!




Morgen gaat in Brussel de vijftigste editie van Batibouw van start.
Dé plaats om bouwkundige innovaties te ontdekken.

Het dakterras en het groendak zijn stilaan passé.
Stijger met stip:

Het zak-terras...

Foto's van Peter Van Ende

Bella


August Janssens (1914-1973) was bakker van opleiding maar door de oorlogsomstandigheden werd hij voerder bij verschillende bakkers zoals De Volkslust, Het Beste Brood uit de Napelsstraat.
In de jaren 1950-'60 ging August iedere dag door weer en wind naar Merksem om daar bij de Volkslust zijn paard Bella, kar en brood te gaan halen. Van Merksem trok hij dan op ronde in Borgerhout en Deurne.

Op de foto de bakker en Bella op de Turnhoutsebaan.

(Uit de collectie van Geert Janssens)

donderdag 26 februari 2009

Flash Back




We staan aan café de Pauw en we kijken...

Aan de overkant onderbroekenparadijs In De Werkbroek.
Dat lijkt alweer lang geleden.
Wij herinneren ons eerder de eeuwige verbouwingen aan Babs foods.

Als we nog wat harder kijken zien we op diezelfde plek een Di drogisterij.
Of nog wat harder. Daar doemt een Amerikaans stockhuis op.
En er zijn zelfs nog vage contouren van een soort frituur annex warme muur.

Om tenslotte uit te komen bij de bovenste foto.
Ditzelfde huis heb je al eerder gezien, maar dan vanuit een ander standpunt, en lichtelijk verbouwd.


Foto's uit de collectie van Yves Lemmens

Gemeentefeesten Anno 1936


We hadden het eerder al over de kunstenaars die onze wijk met hun aanwezigheid kleuren en kleurden. Ook Alfred Ost was één van hen. Hij vestigde zich na de Eerste Wereldoorlog in Borgerhout. We kwamen hem hier eerder tegen omdat hij onder meer de houtskooltekeningen in de centrale gang van het Xaveriuscollege aan de Collegelaan op zijn naam heeft staan.

Voor de Eerste Wereldoorlog, en dus voordat hij in Borgerhout verbleef, tekende hij veel kermissen, dieren en bedevaarten. Die vrijheid-blijheid verloor hij echter grotendeels tijdens de oorlog wanneer hij in Nederland voor noodlijdenden en krijgsgevangenen zorgde.

In 1936 schoof hij die tristesse even aan de kant en herhaalde zijn thema’s van voor de oorlog voor deze affiche ter gelegenheid van de Borgerhoutse Gemeentefeesten. Op de affiche beeldde hij de stoet af die op die dag uitging. De man rechts op de affiche geeft aan wat er zo nog op het programma stond: “Die edele zegkunst”. Op de achtergrond zie je het gemeentehuis (nu districtshuis) van Borgerhout.

Affiche en informatie: Waar is de tijd, nr 33, 1999. collectie André Decommere
Aanvullende informatie: Alfred Ost op wikipedia.org

woensdag 25 februari 2009

The Fallen Madonna




Sint Janstraat 15.
Een adres dat vertrouwd in de oren klinkt.
De devotie van een kleine eeuw geleden lijkt ondertussen wat bekoeld.

Dat Ze er stond staat buiten kijf.
Dat Ze er niet meer staat evenzeer.

Beeldenstorm in Borgerhout?

Tubantia



De voetbalclub Koninklijke Tubantia Borgerhout V.K. ("de sympathiekste ploeg van 't stad") werd opgericht in 1915. De voetbalgeschiedenis van Tubantia begint letterlijk naast de toenmalige stadswallen (de Brialmontvesting) in de schaduw van de ‘Peperbus’. In de jaren 1926 tot 1932 is het op nationaal niveau een te duchten ploeg (o.a finale van de Belgische beker in 1927, in 1928 kampioen in de afdeling Bevordering).

Het lokaal van Tubantia was gelegen aan de Statielei. Rechts vooraan met witte schort cafébazin Janette van der Loo.

De onderste foto dateert waarschijnlijk uit de jaren 1940 en we zien de de jongerenvoetbalploeg van Tubantia. Rechts bovenaan John Jansen, de goalie. Later werd hij scheidsrechter.

Bovenste foto: "Borgerhout in oude prentkaarten" (1973), onderste foto uit de collectie van Erna Peters.

dinsdag 24 februari 2009

Keerpunt


De Vak- en Nijverheidsschool in de Prins Leopoldstraat.

Vandaag de dag gaat de school door het leven onder de naam Brede School Het Keerpunt.

In de avonduren kunnen anderstaligen er Nederlandse les volgen, en sinds 2003 heeft ook Muziekatelier Ward De Beer hier onderdak gevonden.

(foto uit "Zo was... Borgerhout", 1972)

Architecture parlante (1)


"Architecture parlante". Of hoe een gevel spreekt. Gevels verraden vaak meer dan je denkt. De architect vertaalt soms niet enkel de functie van het pand, maar kan ook op subtiele wijze meer vertellen over de job, de status of zelfs de politieke strekking van de opdrachtgever. De eind-19de- en begin-20ste-eeuwse architectuur is op dat vlak een goudmijn.
Hier een leuk voorbeeldje. Van de gevel in de Sint-Mattheusstraat nr. 35 lezen we zo het bouwjaar en de architect af. Het staat er properkes op geschreven: in 1900 gebouwd naar ontwerp van E. Matthieu. Het feit dat het huis "Dit is in de passer" is genoemd, en dat die naam voor de ongeletterden onder ons ook met een prentje op de gevel is afgebeeld, wijst erop dat dit de woning is van een architect. De lettercombinatie EVM in de geveltop doet me sterk vermoeden dat Evarist Matthieu himself hier heeft geresideerd.
En dat die Matthieu een Vlaams-liberaal was, net als de toenmalige burgemeester van Antwerpen Jan Van Rijswijck, is ook een feit: de neo-Vlaamse renaissancestijl die hij voor zijn eigen huis koos, is daar een duidelijke uiting van.
(Foto gemaakt door Hans)

maandag 23 februari 2009

X-files




In het kader van de vakantie: nog wat schoolfoto's.
Op het eerste plaatje een postkaart met daarop de ingang van het Xaverius-College aan de Collegelaan, een beschermd monument sinds 1999.

Op de tweede foto de "conferentiezaal der leraars" van dezelfde school.

Beide foto's gevonden op het wereldwijde web.

Sconer leven



Krokusvakantie! Uitgelezen moment om een bleek winterzonnetje te laten schijnen op het fenomeen school in Borgerhout.

In deze school, gelegen aan de GENERAAL DE WETSTRAAT, kunnen de meisjes, die het ZESDE leerjaar van de lagere school gevolgd hebben, de 6de, 5de en 4de klasse van de MODERNE HUMANIORA volgen. Ze zijn dan meteen voorbereid tot het HOGER MIDDELBAAR ONDERWIJS, tot de NORMAALSCHOLEN en tot allerlei vormen van voortgezet onderwijs.

De prachtige glasraam in de trapzaal van onze Middelbare Meisjesschool wekt dagelijks op tot "sconer leven".

(Uit Borgerhout 1958, collectie Gaby Quaeyhaegens)

zondag 22 februari 2009

opgetaloord




Een mooie herinnering aan een mooie dag.

Hier zie je Joannes-Baptista Van Mol voor zijn huis staan blinken. We bevinden ons in de Sint-Janstraat in het begin van de vorige eeuw. Joannes-Baptista wordt hier geflankeerd door twee van zijn negen kinderen. Links zie je Maria, rechts Emile. Ze hebben net hun gevel versierd voor de processie die weldra zal passeren. En dat zullen ze de komende jaren blijven doen. Joannes-Bapista zal, net zoals Emile en Maria, in dit huis komen te gaan. Hij werd 92 jaar.

Een expressie van het volksgeloof in de parochie.
Foto uit de collectie van Xavier Van Mol

Uit de kast


Naar aanleiding van ons artikeltje over de straatnaambordjes in Borgerhout is er een illegale oudgediende uit de kast gekomen. Jarenlang heeft hij in weer en wind trouwe dienst gedaan in de Sint Lucasstraat, maar noodgedwongen leidt hij nu al sinds mensenheugenis een ondergedoken, Anne Frank-achtig bestaan ergens in een kelder (de exacte locatie kunnen we om begrijpelijke redenen niet onthullen).

Nu de federale regering nog geen besluit heeft genomen over regularisering van illegalen, kunnen de belangen van deze groep misschien nog meegenomen worden. Bij ontdekking door onze geüniformeerde vrienden worden ze immers afgevoerd naar het Stedelijk Magazijn, waar een mensonterende toekomst op hen wacht.

Uiteraard wil hij zich het liefst weer nuttig maken voor de samenleving. Zijn job hervatten in de Sint Lucasstraat, bijvoorbeeld.

Waar blijft de eerste belangengroep?

zaterdag 21 februari 2009

min 1910



Humo wijdde er onlangs een hele reportage aan.
De winters zijn niet meer wat ze vroeger waren.

Wij zouden nog verder durven gaan:
De vestingsgrachten zijn ook niet meer wat ze vroeger waren.

De bevroren vesten waren voor stadskinderen een uitverkoren speelterrein,
zoals hier aan de Turnhoutsepoort in 1910.

Uit: Waar is de tijd, nr. 36, 1999, collectie André Decommere

God bless the child


Deze hoek zagen we al eerder.

"Op de hoek van de Kattenberg met de Generaal Eisenhouwerlei in Borgerhout, staat in halfronde nis een groot wit beeld van Onze-Lieve-Vrouw met Kind. Maria is gesierd met een eenvoudige cirkelvormig aureool achter het hoofd en staat onder een stenen luifel op een halfronde stenen console. Het beeld is waarschijnlijk eind 19e of begin 20e-eeuws."

Tekst van De Verbeelding, foto van mezelf.

vrijdag 20 februari 2009

Olifant & Goudbloem




Op de eerste foto zijn we in 1907. De Turnhoutsebaan ter hoogte van de Eliaertsstraat met rechts uurwerkwinkel De Olifant en daarnaast De Goudbloem, een zaak voor mode- en rouwkleding (grappige combinatie, trouwens).

Daaronder hetzelfde stukje Baan, maar dan in 1995. Inmiddels ook geschiedenis. Ter uwer oriëntatie: residentie Vooruitzicht is in de verte herkenbaar.

De bovenste foto vond ik op internet, de onderste is gemaakt door Yves Lemmens.

Boerderij




De technische kwaliteit van deze van internet gehaalde foto´s is bedenkelijk, ik weet het. De informatieve waarde daarentegen vind ik zeer verrassend. Een boerderij in Borgerhout. Nou breekt mijn klomp. Ik kijk hoopvol richting heemkundige kring voor meer duiding over ligging en bewoners of eigenaars.

Wat mijn erfgoedoog ziet op deze foto´s is zonder historische achtergrond al van die aard dat ik de hoeve meteen als monument zou voorstellen, mocht ze nog bestaan.
Op basis van dakhelling en korfboogdeurtje is ze zeker 18de-eeuws te schatten.
Het is een donkere, verankerde baksteenbouw met een steile rieten bedaking die zowel woongedeelte (onder de schoorsteen), stal (wellicht zowel rechts en links van woonkamers) als schuur (links, onder hogere daknok) incorporeert.

Jammer genoeg is het een zwart wit foto. Anders hadden de streepjes op deur en poort ons meer kunnen vertellen over de eigenaar van de hoeve en het bijhorende land. Het was namelijk de gewoonte dat grote landeigenaars het schrijnwerk van hun eigendommen in de kleuren van hun wapenschild lieten schilderen.

We kunnen ook even binnenpiepen in de stal, met een koetje dat niet wou stilstaan voor de fotograaf.

(Foto´s van een onbekende fotograaf in een onbekend, maar ongetwijfeld langvervlogen tijdperk.)

donderdag 19 februari 2009

Tantum ergo sacramentum




Met deze eremis zijn we niet aan ons proefstuk toe.
Hier mogen we even meegluren tijdens die van Robert Matthieu.
Het moet 1947 of 1948 geweest zijn.
De dienst werd geleid door de eerwaarde heer Op De Beeck
(de zesde man).

'Laten wij dan, diep gebogen,
Prijzen 't grote Sacrament:
Dat de oude wetten wijken
Voor het Nieuwe Testament.'

Foto's op glasplaten van Emile Van Mol (+)
Uit de collectie van Xavier Van Mol

De middenstand regeert het land / beter dan ooit tevoren

“Toen ik honger had kwam ik naar je toe” moet deze venter aan het eind van 19de eeuw op één van de eerste radio’s hebben gehoord en zo geschiedde. Hij laadde zijn stootkar en bracht zijn koopwaar aan de man buiten de wallen van de stad op de Stenenbrug. De werklieden kwamen hun werkmanshuisjes nabij de Phoenix-fabriek uit, keurden en kochten de waren.

Vandaag kom je ze niet meer zo vaak tegen, de venters, of het moest zijn om de producten van de wereldwinkel te bedelen of ijzerwaren te verzamelen. Gelukkig houden onze sedentaire winkeliers ons wel op het lichtend pad.


Foto en info: Waar is de tijd, nr. 33, 1999. Collectie André Decommere

Overlast, 1939


De Borgerhoutse jeugd anno 1939.

In dat jaar brak de Tweede Wereldoorlog uit, maar de toenmalige pastoor van de Sint Jansparochie had in de dagdagelijkse praktijk waarschijnlijk meer last van deze gasten, die graag een balletje trapten tegen de kerk.

Onderaan, tweede van rechts John Jansen.

(foto uit de collectie van Erna Peters)

woensdag 18 februari 2009

Verkiezingen








In deze barre tijden waarin onze politici falen op alle vlakken en helemaal als het op inspraak aankomt, bieden wij u vóór 7 juni nog wat ouderwetse directe beïnvloeding.

Hierboven ziet u 4 foto's. Eén daarvan mag straks de folder en poster van Muziek In De Wijk in Borgerhout sieren. En U mag kiezen welke.

Stemmen kan via de reactie-functie hieronder, of per mail via krugerpleinpeperbus (@) hotmail.com.

De meeste stemmen gelden. De verkiezing sluit op 28 februari a.s. Gelieve aan te geven foto 1, 2, 3 of 4, van boven af gezien.

Aksie!




Wij - van de KrugerpleinPeperbus-blog - leggen onze vinger vaak te luister op de pols van de zwijgende meerderheid, die met een stille kreet schreeuwt om aandacht. De pols van de kritische medeburger, die ondanks wijkfora en evaluatieorganen zijn stem niet laat snoeren. De burger die op de bres springt van misstanden die plotseling als een sluipend gif aan de muren hangen.

Op deze manier is ons oor gevallen op het diffuse straatnaambordjesbeleid van de overheid. Onze woningen worden ontsierd door maar liefst drie verschillende soorten bordjes. De klassieke emaille bordjes, nieuwe van plastic met grotere letters, en de allernieuwste waarop ook de naam van het district wordt vermeld. Die laatste zijn speciaal voor mensen die denken dat ze nog in Ekeren zijn of zo.

Het voordeel van die nieuwere bordjes is dat ze ook leesbaar zijn van een afstand van meer dan een meter. Het nadeel is het totaal gebrek aan charme. Wij pleiten dan ook voor een vierde soort. Een combinatie van oud en nieuw. In emaille, met reliëf én grotere letters.

Janssens, DOE er wat aan!

Slapie


Luitenant Charles Naeyaert was een Held. En Helden worden straatkundig geëerd zoals we al zagen bij De La Rey en Carnot. Groot verschil: Charles was van bij ons.

Hij werd geboren op 14 september 1914 te Borgerhout als zoon van Adolphus Naeyaert, mede- eigenaar van de bekende Naeyaert fabriek in de Kattenbergstraat. Charles was een verdienstelijk tennisspeler, die in 1931 en in 1932 de Borman-beker voor juniors won. In 1931 werd Charles in de B-reeks kampioen van België en in 1933 werd hij voor Antwerp Tennis Club Belgisch kampioen. Hij speelde in de Davis Cup, Roland Garos en Wimbledon. In 1934 speelde hij een mannendubbel samen met de Koning van Zweden tegen Graaf de Borm en Paul-Henri Spaak. In 1936 had hij een ticket op zak voor de Olympische Spelen te Berlijn, maar werd niet afgevaardigd door een samenloop van omstandigheden.

Charles Naeyaert was tijdens de Tweede Wereldoorlog luitenant-kolonel. Hij sneuvelde in oktober 1944 tijdens een obusaanval nabij een lucifersfabriek aan het Albertkanaal in Merksem.
Johan Daisne (vergeten schrijver van o.m. De Trein Der Traagheid, De Man Die Zijn Haar Kort Liet Knippen en De Trap Van Steen En Wolken) zei over hem: "Ik denk vaak ook nog aan Charles Naeyaert, de elegante tenniskampioen, die de hele mobilizatie door mijn slapie is geweest toen we in Merksem waren ingekwartierd. Hij werd als verzetsstrijder bij de bevrijding door een ontploffing onthoofd."

Een fraaie grafsteen op Silsburg viel hem ten deel, alsmede een naar hem genoemd stukje Borgerhout. Het Luitenant Naeyaertplein, gelegen tussen de Kool- en Sterlingerstraat, werd naar hem vernoemd in 1953 en daarmee verdween de naam Varkensmarkt van de kaart (maar nog niet uit de volksmond).

Ik staar, mijn tranen blijven droge,
maar keek jij vroeger in mijn ogen,
thans zien je ogen in mijn hart.’

(gedeelte van het In Memoriam van Johan Daisne bij de inwijding van de gedenksteen van Charles Naeyaert)

Foto/info van Geert Janssens van de Heemkundige Kring Borgerhout.
Update 19-2: leuk stukje in De Standaard vandaag over straten die genoemd zijn haar helden. HIER

dinsdag 17 februari 2009

Zie de maan


27 Januari 2004.

Stilleven met Maan en Peperbus.

Gevonden op flickr.
Ik ben eigenlijk wel benieuwd wie achter deze foto zit (hij was ook verantwoordelijk voor deze). Hij moet hier wel ergens in de buurt wonen, zou je zeggen.

Inhuldiging

Uit de tijd waarin Fèèèsjes nog Bals of Thé Dansants heetten en banketten nog werden aangericht komt deze prachtige menukaart, excuseert, spijskaart van het banket ter gelegenheid van de opening van het Gemeentehuis (nu districthuis) van Borgerhout. De festiviteiten vonden plaats op 13 oktober 1889.

Oesters, Kapuinen en Tongen maakten de dienst uit. Het lijkt me niet dat er toen al vegetariërs waren.

Waar is de tijd, nr. 33, 1999. Collectie André Decommere

maandag 16 februari 2009

De gestenigde brug





September 1914. De Eerste Wereldoorlog is zojuist uitgebroken. Antwerpen en Borgerhout maken meteen kennis met het nieuwste snufje op krijgsgebied: het luchtbombardement.

Op het bovenste plaatje een tekening van een zeppelin-aanval op de Stenenbrug. "Sindsdien verdwenen de lage werkmanshuisjes" meldt het bijschrift in Waar Is De Tijd met enig gevoel voor understatement.

Het resultaat ziet u op de onderste twee foto's (later in de twintigste eeuw nageaapt in o.a. Rotterdam, Coventry, Dresden, Hiroshima, en recentelijk in de Gazastrook).
Op de onderste foto de vernielde ingangspoort van het Zomerhof aan de Stenenbrug.

(Plaatje uit Waar is de tijd, nr 33 (1999), uit de collectie van André Decommere, foto's van de beeldbank van het Stadsarchief Antwerpen)

Lourdes


Lammekensstraat 84.

"In het midden van de baksteengevel van het gebouw van de Zusters Ursulinen uit ca. 1910 is een 'Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes' aangebracht. Het wit en lichtblauw geschilderde beeld staat op een natuurstenen halfzuil met kapiteel en is ook in natuursteen overluifeld."

Wat een verschil met de paddo-Maria van de Hogeweg, ook uit 1910!

Geciteerde tekst van de site van De Verbeelding, foto van ikke.

zondag 15 februari 2009

quartier modern






"Het Luitenant Naeyaertplein, dat gedeeltelijk door oorlogsomstandigheden geteisterd werd, onderging een volledige vernieuwing. Het ganse blok gevormd door Kool-, Verlinden- en Sterlingerstraat werd onteigend en afgebroken en is thans volledig heropgebouwd tot een moderne wijk. Langs de noordzijde werd het plein verbreed. Op al deze plaatsen ontstonden mooie huizen. Waar vroeger vele ongezonde woningen stonden, waar het uitzicht van het plein niet aanlokkelijk was, is een modern kwartier gegroeid, waarop de gemeente fier mag zijn."

Uit: Borgerhout 1958 van Jeanne Sels

31 October 1950


Op de achterkant van deze foto staat geschreven:

"Vroom aandenken aan de dag dat al de parochianen van O.L. Vrouw ter Sneeuw, één met de kinderen der R.K. Kerk, zich verheugen over de dogmaverklaring van de ten-hemelopneming van Maria op 1 november 1950. Vooravond, 31 october 1950."

Op 1 november 1950 kondigde paus Pius XII het dogma af van de tenhemelopneming van de Maagd Maria. Maria van Nazareth die Jezus, de Zoon van de Allerhoogste ter wereld heeft gebracht, is door Hem met ziel en lichaam ten hemel opgenomen. Ze neemt dus niet alleen met haar ziel, maar ook met haar lichaam deel aan de Heerlijkheid van God.

Kinky!

In ieder geval een goeie reden om een vroom eindje te gaan rijden met een omfloerst vrachtwagentje, met achterop een beeld van de Maagd. Hier rijdt Maria waarschijnlijk op het Moorkensplein.

Foto uit de collectie van Eddy Schillemans

zaterdag 14 februari 2009

Baanbrekend!




Ook in de nabije toekomst, zullen we je te pas en te onpas trakteren op een reeks 'vroeger en minder vroeger'.

Alle heemkundige kringen ten spijt, dachten wij al geruime tijd dat we baanbrekend werk leverden. Yves Lemmens had jaren geleden al een gelijkaardig idee.Hij verzamelde oude postkaarten en foto's en bekeek ze in 1995 (door een lens) vanuit hetzelfde standpunt.
En dat dit bij wijlen spectaculaire beelden oplevert, zal je weldra geweten hebben!

Als opwarmertje de Turnhoutsebaan, ter hoogte van de Roma.
Op de bovenste foto is van De Roma nog geen sprake. Waardoor we met stellige zekerheid kunnen beweren dat deze foto van voor 1928 dateert. Op de onderste foto is De Roma even op 'sabbatical'.

Uit de collectie van Yves Lemmens

Eigen vorming

Panamarenko en van Ostaijen hebben ooit door onze straten gelopen. Op vandaag leeft her en der nog een kunstzinnig exemplaar van de menselijke soort. Niet voor niets staat er bovenaan het bestuursakkoord van ons district “Borgerhout: boeiend district”. Er wordt dan ook beroep gedaan op de kunstenaars uit de buurt. Wij citeren:

De Borgerhoutse openbare ruimte wint aan kwaliteit door meer kunst en creativiteit. Samen met kunstenaars (en er zijn er nogal wat in Borgerhout) zoeken we naar concrete mogelijkheden en voorstellen. Door kunst en speelprikkels verwerven onze straten en pleinen herkenbaarheid, ze doorbreken de oprukkende grijsheid. Ze zullen een vertolking zijn van de vele cultuurgemeenschappen. Graffitikunst en stripmuren krijgen een plaats in het straatbeeld.

Zij die zich geroepen voelen, gelieve met de bevoegde instanties contact op te nemen.

Ook in 1908 omringden de lokale notabelen zich graag met kunst en de bijhorende kunstige lieden uit Borgerhout. Van graffiti en stripmuren was nog geen sprake maar de in 1884 aan de Lammekensstraat 14 opgerichte Kunstkring Eigen Vorming Borgerhout bevorderde al wel werken van jonge kunstenaars. Ook hield ze tentoonstellingen van Schoone en Toegepaste Kunsten, zoals deze in 1908 in het Gemeentehuis (nu
districtshuis) van Borgerhout. Plechtig geopend door Wel.Ed. Heer Gouverneur.

Uit Waar is de tijd, nr 33, 1999, collectie André Decommere



vrijdag 13 februari 2009

Hoe zou het eigenlijk zijn met...


... onze nieuwe speeltuin?
(Al kunnen we nog wel even zonder!)
Foto van Kurt Augustyns (?)