Zomaar de geschiedenis van een mens. Eerst een inleiding.
Hongarije kwam als een hoopje ellende uit de Eerste Wereldoorlog. Voor die oorlog maakte het deel uit van de dubbelmonarchie Oostenrijk-Hongarije, en na die oorlog verloor het ongeveer 2/3 van zijn grondgebied. Wat er overbleef was een economisch rampgebied. Veel Hongaren vonden zich plots terug in een vijandig buitenland: met name in de nieuw ontstane landen Tsjechoslowakije, Joegoslavië en in Roemenië. Het merendeel van die Hongaren vluchtte naar Boedapest waar ze in bittere armoede verzeild raakten.
Door het onrustige politieke klimaat in Hongarije, de dreigende opkomst van het communisme en de economische crisis raakte de Hongaarse kinderarmoede op de internationale agenda. Net als in omringende landen werd in België een oproep gedaan om Hongaarse kinderen voor enkele maanden op te nemen.
En zo kwam de 8-jarige Charles Szolyvai terecht in de Langstraat in Borgerhout, bij de familie Van den Nieuwenhuyzen. Hij was niet de enige in die tijd, in het Bellens instituut in de Kroonstraat zaten rond 1930 veel Hongaarse kinderen. Ook verschillende broers van Charles werden door de familie voor enkele jaren (!) opgenomen.
Na zijn verblijf in Borgerhout keerde Charles terug naar Hongarije, om jaren later - na 1956, de tijd van de Hongaarse opstand - naar de Verenigde Staten te vluchten. Veertig jaar na zijn Borgerhoutse periode keerde hij terug naar hier, 'naar zijn weldoeners van weleer', en de krant was er bij. Zie plaatje hierboven. Als ik zijn naam door Google trek zou hij in 1999, op 80-jarige leeftijd, gestorven zijn in Astoria, Queens County, NY (New York).
Over Charles en zijn Borgerhoutse connecties valt nog meer te vertellen, maar dat is voor een volgende keer.
plaatje/info: Xavier Van Mol
Hongarije kwam als een hoopje ellende uit de Eerste Wereldoorlog. Voor die oorlog maakte het deel uit van de dubbelmonarchie Oostenrijk-Hongarije, en na die oorlog verloor het ongeveer 2/3 van zijn grondgebied. Wat er overbleef was een economisch rampgebied. Veel Hongaren vonden zich plots terug in een vijandig buitenland: met name in de nieuw ontstane landen Tsjechoslowakije, Joegoslavië en in Roemenië. Het merendeel van die Hongaren vluchtte naar Boedapest waar ze in bittere armoede verzeild raakten.
Door het onrustige politieke klimaat in Hongarije, de dreigende opkomst van het communisme en de economische crisis raakte de Hongaarse kinderarmoede op de internationale agenda. Net als in omringende landen werd in België een oproep gedaan om Hongaarse kinderen voor enkele maanden op te nemen.
En zo kwam de 8-jarige Charles Szolyvai terecht in de Langstraat in Borgerhout, bij de familie Van den Nieuwenhuyzen. Hij was niet de enige in die tijd, in het Bellens instituut in de Kroonstraat zaten rond 1930 veel Hongaarse kinderen. Ook verschillende broers van Charles werden door de familie voor enkele jaren (!) opgenomen.
Na zijn verblijf in Borgerhout keerde Charles terug naar Hongarije, om jaren later - na 1956, de tijd van de Hongaarse opstand - naar de Verenigde Staten te vluchten. Veertig jaar na zijn Borgerhoutse periode keerde hij terug naar hier, 'naar zijn weldoeners van weleer', en de krant was er bij. Zie plaatje hierboven. Als ik zijn naam door Google trek zou hij in 1999, op 80-jarige leeftijd, gestorven zijn in Astoria, Queens County, NY (New York).
Over Charles en zijn Borgerhoutse connecties valt nog meer te vertellen, maar dat is voor een volgende keer.
plaatje/info: Xavier Van Mol
Geen opmerkingen:
Een reactie posten