Volgend schrijven uit het verre Somerset West in Zuid-Afrika viel onlangs in mijn bus. Ik laat jullie meelezen, want misschien heeft iemand nog een interessante aanvulling voor onze briefschrijver Roger Nevens. Of heeft iemand hem nog gekend?
Hello,
Ik ben 86 jaar geleden in Borgerhout
geboren. In de Engelselei. En woon nu al een 25 jaar in de Kaapprovincie van
Zuid-Afrika. Hemels. Sinds enkele maanden ben ik bezig een boek te
schrijven. Iets tussen memories en autobiografie. Enkel voor
familieleden en vrienden. Er zit ook nog dertig jaar Congo bij.
Ik wil nu ook iets vertellen over mijn geboortedorp. De politie-agenten met hun Engelse helmen (maar iets langer), over de melkboer die met paard en kar zijn waar aan huis kwam afleveren (en met wie ik eens mocht meerijden). En zo kom ik ook bij de reus. In mijn geheugen zit een beeld van die grote man, staande op een platte wagen getrokken door paarden en dansend op een melodie, die ik nog kan zingen met te teut, te teut, te tetteriteut, teretteretteut.... . Maar waarvan ik de woorden me niet meer herinner. Wat dan wel, zijn de potjes met vetlichtjes op de vensterramen.
Hier zijn geen reuzen, wel een prachtige Tafelberg.
Groeten,
Roger Nevens
Ik heb Roger per kerende geantwoord. Ik heb hem uiteraard verwezen naar de nooit volprezen Krugerplein & peperbusblog. In de “te teut, te teut,… “ hoorde ik onmiddellijk “van hopsasa van falalala”. Dus heb ik enkele linken gegeven van zowel het reuskenslied als de reuskensdans. De grote reus zou volgens mij de walvis kunnen zijn. Mogelijk zijn de 4 kleine reuskens in de loop der jaren met die walvis versmolten tot een grote reus.Of was er ooit een grote reus? En wie kan er iets vertellen over die lichtjes?
Ik wil nu ook iets vertellen over mijn geboortedorp. De politie-agenten met hun Engelse helmen (maar iets langer), over de melkboer die met paard en kar zijn waar aan huis kwam afleveren (en met wie ik eens mocht meerijden). En zo kom ik ook bij de reus. In mijn geheugen zit een beeld van die grote man, staande op een platte wagen getrokken door paarden en dansend op een melodie, die ik nog kan zingen met te teut, te teut, te tetteriteut, teretteretteut.... . Maar waarvan ik de woorden me niet meer herinner. Wat dan wel, zijn de potjes met vetlichtjes op de vensterramen.
Hier zijn geen reuzen, wel een prachtige Tafelberg.
Groeten,
Roger Nevens
Ik heb Roger per kerende geantwoord. Ik heb hem uiteraard verwezen naar de nooit volprezen Krugerplein & peperbusblog. In de “te teut, te teut,… “ hoorde ik onmiddellijk “van hopsasa van falalala”. Dus heb ik enkele linken gegeven van zowel het reuskenslied als de reuskensdans. De grote reus zou volgens mij de walvis kunnen zijn. Mogelijk zijn de 4 kleine reuskens in de loop der jaren met die walvis versmolten tot een grote reus.Of was er ooit een grote reus? En wie kan er iets vertellen over die lichtjes?
Tot slot stond onder aan het berichtje van Roger een prachtige spreuk, op het lijf geschreven voor Borgerhout: “ Wie niet in reuzen gelooft, die houdt het dan maar bij dwergen.”
Afbeelding: oude prent van Somerset West, met de
bergketen ‘Hottentots Holland’ op de achtergrond. (Wikipedia)
Titel = lied. Nkosi sikeleli Afrika was een populair
lied tijdens de strijd tegen de apartheid. Het vormt nu met Die stem van Suid-Afrika het huidige
volkslied. Het lied wordt hier gezongen door Helmut Lotti.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten