Ik wil hier even terugkomen op een incident van vorige week.
Een of ander stuk onbenul had op het Cogelspaviljoen ‘anti-moslim slogans’
geschilderd. Zij waren ’s avonds al verwijderd en de volgende dag had iemand
een vlinder op de panelen voor de deur getekend.
Ik neem aan dat de slogans zijn aangebracht door hetzelfde
volkje dat het paviljoentje geregeld teistert. En dat vooral vandalisme de
drijfveer was. Dat hoop ik toch. Maar de
slogans zeggen mijn inziens ook iets over de tijdsgeest. We leven in een tijd
van neutraliteit waarin eigen ideologische en filosofische overtuigingen voor
huishoudelijk gebruik dienen. Eens de voordeur uit versmelt je met het
dominante discours. Maar meer en meer groeit er ook een antireligieus
sentiment. Je hoeft er de reacties op onlineartikels maar eens na te lezen. Daar staan boodschappen van haat op.
Iedereen was ‘Charlie’ na de moordpartij op de cartoonisten
in Parijs. Spotten om te spotten moest kunnen, want vrijheid van meningsuiting
is nu eenmaal één van de grondvesten van ons democratisch stelsel. Toen de
voetbalsupporters van Standard Luik hun ‘tifo’ ontrolde met daarop de beeltenis
van een onthoofde Dufour bleek dit voor veel mensen wansmakelijk. En toen Rudi
Vervoort, voorzitter van Brussel hoofdstedelijk gewest, het voorstel van de
federale regering om de identiteit van Syriëstrijders af te pakken vergeleek
met een nazistische maatregel was het kot te klein. Je mag God, profeet, paus, priesters
en nonnetjes, gelovigen tout court, al dan niet met hoofddoek, belachelijk
maken, maar je spot niet met sport of politiek.
Wie mij wat beter kent, weet dat ik voor een actief pluralisme staat. Iedereen mag zijn wie hij of zij is. We benaderen elkaar met een open geest en veel empathie. En het gevoelen van suprematie dat wij als Europeanen (Amerikanen zijn uitgeweken Europeanen) zo graag koesteren vervangen wij door nederigheid. Want wat Europeanen in de loop van de geschiedenis, vroeger en nu, hebben gepresteerd, oogt niet altijd even fraai. Misschien komt het dan ooit nog wel eens goed.
Wie mij wat beter kent, weet dat ik voor een actief pluralisme staat. Iedereen mag zijn wie hij of zij is. We benaderen elkaar met een open geest en veel empathie. En het gevoelen van suprematie dat wij als Europeanen (Amerikanen zijn uitgeweken Europeanen) zo graag koesteren vervangen wij door nederigheid. Want wat Europeanen in de loop van de geschiedenis, vroeger en nu, hebben gepresteerd, oogt niet altijd even fraai. Misschien komt het dan ooit nog wel eens goed.
Bovenste foto: 't Vliegerke
Titel = lied
Geen opmerkingen:
Een reactie posten