dinsdag 15 december 2009

De Wolfjager


Het is niet ongebruikelijk dat straten worden vernoemd naar schrijvers en kunstenaars. Veel minder vaak herinnert een straat aan het wérk van een kunstenaar, bijvoorbeeld een boek (zelfs naar het beroemdste boek allertijden - de bijbel - zijn verrassend weinig straten vernoemd).

De roman De Wolfjager uit 1860 is een uitzondering. Het werd geschreven door August Snieders, die in de literaire canon tegenwoordig een zeer bescheiden plaats inneemt (hij heeft nog wel een gedenksteen aan de Turnhoutsebaan). De titel van zijn roman uit 1860 zou het echter schoppen tot straatnaam.

De Wolfjagerslei werd in 1911 en 1928 geopend op de Boelaervelden (vraag me niet waarom dat twee keer gebeurd is). In 1932 kreeg de straat zijn huidige naam. Aan de Wolfjagerslei staan typische art deco getinte huizen uit de periode 1920-1930. Daaronder zelfs één dat een beschermd monument is.

Al het schoons bevindt zich niet alleen intra-muros, willen we maar zeggen.

Postkaart uit de collectie van Hendrik Roelandt.

4 opmerkingen:

Geert zei

hoe ontroerend dat er ook moois is in extra-muros...;
duizend maal dank

Hans H zei

Ach, 't is bijna kerst. In onze gedachten zijn wij al bij onze minder bedeelde medemens :)

Gie zei

Dat de Wolfjagerslei in twee keer werd geopend, is gelijkaardig met de opening van de Joos Robijnslei. Die werd geopend door Deurne bij K.B. 20 december 1911 (op aanvraag van de Maatschappij Zurenborg-uitbreiding. Na wijzigingen aan de rooilijnen werd ze geopend door Borgerhout bij K.B. 10 november 1923. Daar volgde de naamgeving al op 18 december 1923. De Wolfjagerslei volgde pas op 27 december 1932 en is genoemd naar de historische roman van August Snieders, die voluit "De wolfjager: de Kempen in den Spaanschen tijd" heette.

Hans H zei

Rond de tijd dat ik dit stukje schreef heb ik in verschillende 2e hands boekwinkels naar De Wolfjager gezocht. Niet dat het me hoogstaande literatuur leek, maar gewoon uit nieuwsgierigheid.

Volgens zijn Wiki bereikte Snieders met zijn historische romans "hetzelfde niveau als Hendrik Conscience".

Mocht ik het ooit nog tegenkomen betwijfel ik dan ook of het leesbaar is.