"Borgerhout is wereldberoemd. Journalisten, fotografen en cameraploegen uit binnen- en buitenland lopen er sinds de eerste 'zwarte zondag' in 1991 geregeld de zolen van hun schoenen. Op zoek naar hét verhaal van (oud-) Borgerhout.
Dat verhaal is er meestal een met veel superlatieven, strak getekend in uiterste contrasten. Het onveiligheidsgevoel bij vooral oudere, misnoegde autochtone Borgerhoutenaars, de criminaliteit die de wijk onleefbaar maakt, de overlast van rondhangende allochtone jongeren, de verkrotting en het vuil in de straten. Dit alles netjes uitgebalanceerd tegenover de groeiende groep van zogenaamde 'positivo's', de jonge Belgische gezinnen die zo goed als blind voor de problemen in de straat 'gezellig' in hun goedkope huis wonen.
Maar Borgerhout is niet in één verhaal te vatten. Er leven zoveel visies, emoties en verwachtingen als er verschillende gemeenschappen zijn. Dat geldt voor Marokkanen, Afrikanen, Indiërs of Polen net zo goed als voor Belgen. Crepeert Borgerhout of leeft Borgerhout?"
Uit "Antwerpen - twintig wijken, twintig werelden" (2003). Foto: Drink (ter hoogte van de krantenwinkel) met op de achtergrond de Generaal Eisenhowerlei.
1 opmerking:
Leven natuurlijk!
Als het niet zo'n beladen term was, ik zou "trots op Borgerhout" scanderen ;-)
Een reactie posten