Blaffetuur

Een paar weken geleden werd er op het terras van Bar Leon een discussie gevoerd over het woord blaffetuur. Er was een Japanse bij, en een Zwitser, en dus werd het gesprek gevoerd in het Engels en dat was al best wel lastig. Helemaal omdat de Vlamingen het onder elkaar niet eens konden worden over de betekenis van dat woord, is dat nu een vensterluik of een rolluik? En hoe vertaal je dat in het Engels?

Wikipedia biedt uitkomst, in het Nederlands, dat wel:

Een blaffetuur is een vensterluik in talloze Vlaamse dialecten (dat wil zeggen zijdelings te sluiten). In sommige dialecten wordt het woord ook voor rolluik gebruikt .
De etymologie van het woord is onduidelijk, alhoewel kan worden aangenomen dat er een Frans component in het woord schuilgaat.

In het oud-Vlaams betekende blaffer onder andere papier, en een blaf was een groot blad papier. Hieruit ontstond het woord blaffetuur wat duidde op een papieren afsluiting of luik.
Volgens Etymologisch Woordenboek Van Dale is 'blaffetuur' te verbinden met het middeleeuws Latijn 'blaffardus' (van een bleke kleur). Er wordt eveneens verwezen naar het Middelhoogduits 'bleichvar' vgl. 'verf' en 'bleek'.

Gisteren trof ik in de Borsbeekstraat nog een plaatje aan van de rolluikenfabrikant Waldrant, uit de Goedendagstraat. Die kwam op deze blog al eens voorbij. Vandaar dat ik moest terugdenken aan de discussie, en de betekenis eens ging opzoeken. En zie, een typisch Belgisch compromis ontvouwt zich: het kan allebei!