Omdat architectuurgeschiedenis geen exacte wetenschap is, nog eens een beetje raden.
Vier opvallende huizen in de Schapenstraat. Rode baksteen gecombineerd met natuursteen voor ornamenten in neo-Vlaamse renaissance (zie deur- en vensteromlijstingen). Stijl, materiaal en metselverband wijzen naar bouwperiode 1890-1910. En zonder twijfel naar een opdrachtgever uit liberale kringen, wat toen gelijk stond met een voorkeur voor het Vlaamsch (neo-Vlaamse renaissance weetjewel).
Het zijn vier identieke kleine huizen van twee traveeën en twee bouwlagen, in repeterend schema naast elkaar gezet. Dat wijst erop dat een rijke opdrachtgever deze huizen bouwde uit liefdadigheid voor ocharme een stel arbeiders die geen eigen woning konden kopen. En ja hoor: een adressenlijst toont ons dat hier weduwen woonden (veuves), een schone doelgroep those days.
En dan de laatste tip die de architectuur ons geeft: gebouwd tegenover de chocoladefabriek. Meneer de Martougindirecteur die huizen bouwt voor de weduwes van zijn trouwe opzichters? Volgens mij is het idee zo zot nog niet.
Mocht er iemand goesting hebben om in het archief van het kadaster deze gegevens te gaan controleren: laat me zeker weten hoever ik er naast zit.
Vier opvallende huizen in de Schapenstraat. Rode baksteen gecombineerd met natuursteen voor ornamenten in neo-Vlaamse renaissance (zie deur- en vensteromlijstingen). Stijl, materiaal en metselverband wijzen naar bouwperiode 1890-1910. En zonder twijfel naar een opdrachtgever uit liberale kringen, wat toen gelijk stond met een voorkeur voor het Vlaamsch (neo-Vlaamse renaissance weetjewel).
Het zijn vier identieke kleine huizen van twee traveeën en twee bouwlagen, in repeterend schema naast elkaar gezet. Dat wijst erop dat een rijke opdrachtgever deze huizen bouwde uit liefdadigheid voor ocharme een stel arbeiders die geen eigen woning konden kopen. En ja hoor: een adressenlijst toont ons dat hier weduwen woonden (veuves), een schone doelgroep those days.
En dan de laatste tip die de architectuur ons geeft: gebouwd tegenover de chocoladefabriek. Meneer de Martougindirecteur die huizen bouwt voor de weduwes van zijn trouwe opzichters? Volgens mij is het idee zo zot nog niet.
Mocht er iemand goesting hebben om in het archief van het kadaster deze gegevens te gaan controleren: laat me zeker weten hoever ik er naast zit.
1 opmerking:
Nu te klasseren als onbetaalbaar voor werkvolk?
Een reactie posten