Bij de vorming van een districtsbestuur heeft sp.a – Groen als grootste partij het initiatief genomen. De gemeenschappelijke lijst besloot met PDVA+ in zee te gaan. Omdat dit een krappe meerderheid geeft van de helft + 1 vroegen de ‘roodgroenen’ CD&V als bijkomende partner. De 2 extra zetels zouden net iets meer zekerheid geven.
CD&V raakte het niet eens en het eindigde in een split tussen de 2 raadsleden die de partij in Borgerhout rijk is. Dat vind ik jammer. Want in onze samenleving tekent zich een breuklijn af tussen autochtonen en allochtonen. En dan vooral de allochtonen die moslim zijn.
Ik zou denken dat een partij als CD&V die ooit als een confessionele partij opgericht is, de partij zou kunnen worden die deze breuklijn zou kunnen dichten. Niet de CD&V die we nu kennen, waarvan de voorzitter zei dat ze een duidelijk verhaal mist. Niet de CD&V van de stad Antwerpen die uit opportunistische redenen een kartel vormde met de sp.a en daardoor nu groter is dan haar soortelijk gewicht. Maar misschien wel de CD&V afdelingen in de districten die haast naar de coulissen van de politiek zijn verwezen. En die zich heel grondig moeten gaan bezinnen over de toekomst. Zij zouden het gesprek met moslims kunnen voeren. Zonder het onmiddellijk te hebben over aanpassen en rechten en plichten. Maar wel met veel empathie vanuit een gedeelde origine. Iets wat voor partijen die zweren bij neutraliteit net iets anders ligt.
De CD&V in Borgerhout heeft echter wat dat betreft met de coup de théâtre van het voorbije weekeinde haar integriteit en geloofwaardigheid besmeurd.
O ja, ook sp.a - Groen heeft zich hier van haar minder fraaie kant laten kennen. Want de gemeenschappelijke lijst heeft niet geaarzeld CD&V uit elkaar te biljarten. Wat praten hier, een postje beloven daar,... Politique politicienne, heet dat.
Titel = begrip
4 opmerkingen:
We zullen zien wat de komende 6 jaar brengen in Borgerhout. Ik vrees dat we nog dikwijls grote ogen gaan opzetten...
De CD&V als traditionele middenpartij kan inmiddels afgeschreven worden. En dat de Borgerhoutse afdeling zichzelf binnen een week na de verkiezingen weet te halveren hebben ze uiteraard aan zichzelf te danken, dat moet je niet in andermans schoenen schuiven.
Niet de CD&V in Borgerhout, maar Luc de Postjespakker heeft de geloofwaardigheid besmeurd
Als je als lid van een partij naar de verkiezingen gaat, dan is het verkiezingsresultaat een gezamenlijke verwezenlijking. Als je de partij verlaat na de verkiezingen vind ik niet dat je recht hebt op het resultaat, als onafhankelijke. Als spa-groen-pvda een nipte meerderheid heeft, dan heeft ze op papier een grotere meerderheid met een zetel extra, maar of ze in realiteit hierdoor een grotere meerderheid hebben, zal nog moeten blijken. We zullen niet alleen in Borgerhout grote ogen opzetten vrees ik, de beperkte financiële ademruimte door de crisis zal voor iedere coalitie van links tot rechts flink in de beloftes kappen.
Een reactie posten