vrijdag 8 november 2013

Malaika




Op de Arthur Matthyslaan, meer bepaald op het pleintje dat gevormd wordt aan de Karel van de Woestijnelei, staat een beeld van AlbertPoels. Niet zo uitzonderlijk want de meester woonde en werkte in het huis hier tegenover. Het beeld kreeg de naam ‘plastische vormgeving’. Als beeldhouwer vertrekt Poels van strakke vormen en gestileerde lijnen die aansluiten bij het kubisme. Later wordt zijn werk minder cerebraal, vrijer en soepeler. Zijn beelden worden ook voor het grote publiek herkenbaar. Dit beeld lijkt mij dan ook uit zijn beginperiode te zijn.

Nu heeft iemand een beeldje van een engel op de sokkel geplaatst. De engel staat ongeveer in dezelfde houding als de ‘plastische figuur’. Beiden figuren kijken naar rechts. Er ontstaat een coherentie tussen beide beelden. Het zou mij niks verbazen moest het hier een opstelling zijn van Jan Fabre die een dialoog wil starten tussen de porseleinen engel en het beeld van Poels. Waardoor wij met andere ogen naar die ‘plastische vormgeving’ gaan kijken. Alhoewel, geen dode kevers of vermassacreerde katten te zien. Misschien is het dan toch Fabre niet.

Titel = lied gezongen door Harry Belafonte en Miriam Makeba (Malaika is Swahili voor engel)

Geen opmerkingen: