Het Laar, zoals het was tijdens de bouw van de nieuwe kerk.
Zo is thans het Laar... Een ruim en zonnig plein.Carnot - een standbeeld zonder de minste historische kunstwaarde, en waaraan slechts een folkloristische betekenis hing, want historisch was er weinig reden tot fierheid - verdween. Het vroeger betrekkelijk kleine plein werd verruimd, en op dit zonnige plein verrijst de totaal nieuwe hoofdkerk van O. L; vrouw ter Sneeuw, in vervanging van het door een V-bom vernielde vroegere kerkje. (Uit Borgerhout 1958, van Gaby Quaeyhaegens)
Het eertijds ruim en zonnig bevonden plein alwaar in dit artikel sprake van is, en waarover eerder ook de de mede-auteurs van dit elektronische en wellicht staatsgevaarlijk dagboek enkele mijmeringen neerpenden, blijft voor sommige buurtbewoners toch in mindere of meerdere mate een doorn in het oog.
Waarmee we maar willen zeggen... Hoewel we er qua stedenbouwkunde ondertussen wellicht grondig op vooruit gegaan zijn, zullen we ons nooit meer kunnen meten aan de grammaticale krachttoeren van onze grootouders...
1 opmerking:
"Het vroegere kerkje".
In 1964 schrijft het gemeentebestuur nog: "De 19de eeuwse geschiedenis van Borgerhout wordt gesymboliseerd door twee markante bouwwerken welke uit die tijd stammen: de eerste eigen parochiekerk, toegewijd aan O.L. Vrouw-ter-Sneeuw, opgericht in 1841-1843, het typische bedehuis in neo-gothiek, het werk van bouwmeester F. Berckmans, dat lange tijd gold als een merkwaardig specimen van de kerkstijl uit deze periode (...)".
Maar als er iets afgebroken moet worden moet je dit soort taal niet bezigen natuurlijk.
Het andere bouwwerk waar het hier over ging is trouwens het districthuis.
Een reactie posten