Gisteren was het burendag, en daaraan deed onze straat dit jaar illegaal mee (dat wil zeggen: ongesubsidieerd). Gezellig tot en met, en daarnaast constructieve gesprekken over de traditionele voorjaarsoverlast.
En daarom moest ik aan het plaatje hierboven denken. Komt uit De Antwerpenaar (voorloper van De Nieuwe) van 18 oktober 2002. Titel van het stukje: "En toch woon ik hier graag".
Het was een interview met Jelger (toenmalig uitbater van café Apropoo (nu Bar Leon)), en het ging over de positieve initiatieven in Borgerhout versus het negatieve imago. Zoals gewoonlijk zou ik haast willen zeggen, de teneur van dat soort artikels zal u welbekend zijn: de Nieuwe Antwerpenaar valt tweewekelijks in uw bus. Het is het soort van hiep-hiep-hoera!-journalistiek waar ik zelf ook wel eens het slachtoffer van ben geworden en waar ik haast net zo moe van wordt als van de overlast zelf.
Maar goed, werd gisteren nog eens bevestigd: toch woon ik hier graag. Met dank aan de buren.
plaatje uit de collectie van Tina Weemaes. houten klimtoestel en spin bestaan niet meer, huizen aan de rechterkant zijn die van de Mertensstraat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten