Op deze winterochtend gooien we er zomaar nog wat serieuze geschiedenis tegenaan. Over de fabrikant William Wood, die op deze blog tot nog toe wat onderbelicht is gebleven. Dus: kopje koffie erbij, sigaretje, en hup daar gaan we:
Zoals de naam al doet vermoeden had William Wood (1791-1867) geen zuivere Vlaemsche roots. Engelse roots wel, en toch was hij al in 1815 in Antwerpen actief. Hij importeerde ruwe mechanische tulle die hier gebleekt en bewerkt werd. En daar werd hij erg rijk van. Eigenwijs was hij volgens mij ook, want nadat in 1824 de gasverlichting voor zijn huis in de Twaalfmaandenstraat werd afgewezen vertrok hij kwaad uit Antwerpen. Datzelfde jaar richtte hij een bedrijf op in Borgerhout, hij kocht 12 hectare grond aan de Herentalse vaart en de Stenenbrug en startte er een textielveredelingsbedrijf dat hij Le Phénix (Phoenix) noemde.
Wood zag snel de voordelen van mechanisatie, al in 1825 installeerde hij zijn eerste stoomwerktuig van 9 PK, toen pas het derde in de provincie Antwerpen en meteen het grootste. Le Phénix breidde zich snel uit en werd in 1834 voorzien van een 124 meter diepe artesische put (moeilijk woord) en een 60 meter hoge schouw. Wood ontpopte zich tot een succesvol industrieel, hij had ongeveer 200 tot 300 werknemers in dienst en daarnaast seizoensarbeiders op de bleekvelden. Naar de normen van die tijd was hij ook best aardig voor die mensen, er was een eigen school, een zangkoor, een bibliotheek en vanaf 1833 een maatschappij van onderlinge bijstand.
Jammer genoeg lag zijn bedrijf een beetje in de weg bij de aanleg van de vestingwerken. Bij de planning van de fortengordel kwam hij in aanvaring met het Ministerie van Oorlog, hij hield “meetings”, een woord dat hij in het Nederlands introduceerde (zie ook: Meetingpartij ( wiki)). Hij won een aangespannen geding en moest slechts één bleekweide afstaan.
Wood overleed in 1867. Zijn zoons zetten de zaak voort, tot de fabriek in 1914 werd vernield bij de inval van het Duitse leger.
Zo.
De rest van het weekend zal ik m'n blogpostjes luchtig houden, ik beloof het.
Zoals de naam al doet vermoeden had William Wood (1791-1867) geen zuivere Vlaemsche roots. Engelse roots wel, en toch was hij al in 1815 in Antwerpen actief. Hij importeerde ruwe mechanische tulle die hier gebleekt en bewerkt werd. En daar werd hij erg rijk van. Eigenwijs was hij volgens mij ook, want nadat in 1824 de gasverlichting voor zijn huis in de Twaalfmaandenstraat werd afgewezen vertrok hij kwaad uit Antwerpen. Datzelfde jaar richtte hij een bedrijf op in Borgerhout, hij kocht 12 hectare grond aan de Herentalse vaart en de Stenenbrug en startte er een textielveredelingsbedrijf dat hij Le Phénix (Phoenix) noemde.
Wood zag snel de voordelen van mechanisatie, al in 1825 installeerde hij zijn eerste stoomwerktuig van 9 PK, toen pas het derde in de provincie Antwerpen en meteen het grootste. Le Phénix breidde zich snel uit en werd in 1834 voorzien van een 124 meter diepe artesische put (moeilijk woord) en een 60 meter hoge schouw. Wood ontpopte zich tot een succesvol industrieel, hij had ongeveer 200 tot 300 werknemers in dienst en daarnaast seizoensarbeiders op de bleekvelden. Naar de normen van die tijd was hij ook best aardig voor die mensen, er was een eigen school, een zangkoor, een bibliotheek en vanaf 1833 een maatschappij van onderlinge bijstand.
Jammer genoeg lag zijn bedrijf een beetje in de weg bij de aanleg van de vestingwerken. Bij de planning van de fortengordel kwam hij in aanvaring met het Ministerie van Oorlog, hij hield “meetings”, een woord dat hij in het Nederlands introduceerde (zie ook: Meetingpartij ( wiki)). Hij won een aangespannen geding en moest slechts één bleekweide afstaan.
Wood overleed in 1867. Zijn zoons zetten de zaak voort, tot de fabriek in 1914 werd vernield bij de inval van het Duitse leger.
Zo.
De rest van het weekend zal ik m'n blogpostjes luchtig houden, ik beloof het.
1 opmerking:
In onze familie leeft al heel lang het verhaal als zou W Wood een biologische voorvader zijn! We zijn daarom op zoek naar een mannelijke afstammeling van hem zodat we (eventueel)voor eens en altijd kunnen vaststellen wat er aan diet verhaal waar is. Bent u degene die we zowkwn of weet u iemand die ons kan helpen dan horen we dat graag info@foto-kalender-fokus.com
Een reactie posten