"Een schandaal, een echt schandaal voor de gemeente. Dat ik zoiets op mijn oude dag moet beleven."
Uit je woning worden gedreven is nooit een leuke beleving. In 1965 overkwam het de weduwe Dijckers-Moons en haar 2 zonen.
Hun huis (foto 1) was enkele jaren daarvoor afgeschreven als krotwoning, maar daar legde de familie zich niet bij neer.
Maar waar goed 15 jaar later allerhande actiecomités zouden worden opgericht, ging hier de sympathie van de buurt naar de gemeente en het personeel dat de inboedel mocht bijeenrapen (foto 2).
"Ze heeft een ongelooflijke som voor die krot gekregen, 272.580 fr (*). Maar ze weigert!"Aldus de deurwaarder. Het was ofwel die som ofwel een woonst in de Groenstraat. De weduwe wou echter een gloednieuwe woning...
Maar zoals gezegd, geen sympathie van de buren: In 1965 vonden er in het Antwerpse havengebied grote onteigeningen plaats en dixit één der buren "In Lillo zijn veel mensen bedrogen, maar dit hier kan echt niet door de beugel" en "De gemeente heeft veel te veel geduld gehad."
Op de plek van de krotten kon nu de vooruitgang beginnen (foto 3).
* Het bedrag van 272580 F (€ 6.757) zou nu ongeveer € 34.653 (1.397.898 F) zijn.
Bron en foto's : Geert Janssens en de Facebookgroep Heemkundige Kring Borgerhout
voor foto 1, Gazet van Antwerpen 3 augustus 1965 (microfilm) voor foto 2 en achtergrondinformatie. Foto 3 : eigen werk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten