Het
huis op de hoek van de Cruyslei en de Joos Robijnslei werd in 1958, het
expojaar dus, gebouwd door architect Barendse. Hij nam er zijn intrek met vrouw, kinderen en moeder. Het is te zeggen, het gezin boven en moeder
beneden. Toen het huis onlangs te koop stond werd het gekocht door interieurarchitecten
Van Suetendael en Van den Steen die vennoten zijn. Eerstgenoemde gaat zelf op
de eerste etage wonen, de andere delen van het huis worden verhuurd. Weekend
Knack van 1 mei 2013 wijdde aan de grondige
renovatie een reportage, waaruit wij hier nu liederlijk putten.
De gevel is van
baksteen waarin een leistenen volume is geschoven. Aan de ene zijde is een
houten structuur in afrormosia, die aan de andere kant tussen de ramen herhaald
wordt.
Afrormosia is, zeg maar, Afrikaanse teak vanuit Congo en Kameroen waar de
ontbossing op grote schaal plaats heeft. Dat doet me er gelijk aan denken dat
enkele dagen terug de CO2 de desastreuze grenswaarde van 400ppm bereikt heeft.
En noemen die interieurarchitecten hun bureau nu toch niet Co.twee. Maar dit
even terzijde. In het bakstenen gedeelte
zitten vierkanten raampjes in gekleurd glas. De blauwgroen geverfde voordeur,
de onregelmatige vormen van het gebouw, de borstwering en de geribbelde
aluminium dakrand zijn elementen van de expo jaren. Maar de
interieurarchitecten hebben zich vooral op de binnenkant gestort. “Het werd een warm notenhouten fiftiesdecor,
zoals in de serie mad men, met veel kunst en licht”.
Wie
graag wil weten hoe het binnen er nu uit ziet, raden we aan om alsnog Weekend
Knack te lezen. Of ga eens aanbellen. Maar neem dan een plantje mee, om de CO2
uit de lucht te zuiveren.
Titel = intro gelijknamige tv serie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten