Hoe zou het met onze beuk zijn? Je weet wel, de boom in het
Te Boelaarpark die aangetast was door zwam en daardoor voortijdig neergelegd
werd. Maar opdat de boom niet helemaal
zou verdwijnen zou de kruin in de speeltuin geplaatst worden zodat kinderen er
nog zouden kunnen inkruipen. En van de stam zou een zitbank gemaakt worden.
Op een zonnige ochtend toog ik naar het park. De stam ligt
echter nog op de “plaats delict”. Er is in de bast gekerfd: “RIP”, de datum
“27.03.2013” en een ankerkruis. De groendienst die het verlies moet verwerken?
De wederopstanding van de Groene Fietsers? De Enten die zich roeren?
Dan maar naar de kruin gaan kijken. Ik loop rond in de
speeltuin maar zie niet onmiddellijk iets. Ik struikel over een stok. Welke oen
heeft die in de grond gestoken? Een fatsoenlijk mens zou zijn been nog breken. Maar wacht eens even, dat is niet zomaar een
achteloos in de grond geduwde stok. Dat is begot de top van onze beukenboom! Ik
herinner me dat het persbericht over de recuperatie van de kruin van de beuk
ondertekend was door stadsschepen Heylen. Die heeft de bevoegdheid over de
bovenlokale parken, waaronder het onze. Hahaha, die schalkse Heylen toch.
Nooit verlegen om een geintje.
Tenzij… tenzij het symbolisch bedoeld is: "wie een hond wil
slaan, vindt altijd wel een stok".
Titel = zegswijze
Geen opmerkingen:
Een reactie posten