donderdag 16 januari 2014

In het wit (met bloemen in m'n hand)



Het leuke aan deze blog is dat het ene woord soms het andere meebrengt. Actie - reactie als het ware, een wet die nog toegeschreven wordt aan Isaac Newton. Je weet wel, de man die een appel op zijn hoofd kreeg en daardoor plots begreep waarom de maan om de aarde bleef draaien.

Een toevalige ontmoeting in het Koninklijk Museum van Schone Kunsten leidt naar een tiental bijdragen op deze blog over het bakkergeslacht Senecaut. Schoonzoon Paul Verschaeren, ook bekend onder zijn 'nom de plume' Paulo, leest op de blog een stukje over netjes gemanierde jongelui die papiertjes opraapten in het park. Dat waren leden van jeugdtehuis Sorm en Paulo herinnert zich dat hij nog meegedaan heeft aan een fondseninzamelingsactie voor dit jeugdtehuis. Hij heeft ooit een tekening gemaakt die de inzamelingsenveloppen verfraaide. Die tekening is hier te zien. Buurtreporter van ’t Vliegerke Polle Debrouwere ziet die tekening en wordt als door een tijdscapsule terug gebracht naar het jaar 1969. Maar laten we Polle zelf even aan het woord.

“Mijn broer Jan Debrouwere is op 30 mei 1969 in het huwelijksbootje getreden met Denise Smekens. Ze kenden elkaar vanuit chiro Sint-Jozef, later chiro Sorm, aan het vliegveld. Een chirokoppel zoals men dat vroeger pleegde te noemen. Jan was samen met Paul Verschaeren leider in die roerige jaren zestig. Paul was leider vanaf 1960, Jan vanaf 1963, Denise Smekens  was leidster vanaf 1964. Paulo heeft de tekening gemaakt die de huwelijksaankondiging sierde. Mijn broer was afgestudeerd als scheikundig ingenieur en had toen een sik. Zoals je ziet zijn deze kenmerken dan ook weergegeven in de tekening.”

Titel = lied van Hermien van der Weide. Van het duo Gert en Hermien.

Geen opmerkingen: