Vanavond ligt het leven in ons landje weer voor minimaal 90
minuten stil. Want dan bekampen België en Argentinië elkaar voor een plaatsje
in de halve finales van de wereldbeker voetbal. Nu, wie dit nog niet wist, heeft waarschijnlijk de laatste 3 weken in zijn kelder opgesloten gezeten.
Of de kelder van iemand anders. Zou best kunnen, je leest zoveel in de kranten deze laatste tijden. Maar het WK dus: overal hangen vlaggen. Wat verbazingwekkend is, is het aantal tricolore vlaggen
die het straatbeeld sieren. Zelfs in de gemeenten rondom Antwerpen, die bij de
verkiezingen nog massaal op de N-VA stemden, de partij die België bij het groot
huisvuil wil plaatsen. Want wat we zelf doen, doen we beter. Dat komt niet van
mij, maar wel van Gaston Geens, de eerste minister-president van de Vlaamse
regering. En sindsdien door zoveel mensen als een waarheid overgenomen. Ach ja, zegt een Aziatische spreekwoord niet:
“Van op de bodem van zijn put denkt elke kikker dat hij de hele hemel ziet.”
De grootste vlag in Borgerhout hangt volgens mij aan café De
Griffier. Eigenlijk zijn het 3 afzonderlijke banieren die samen de Belgische
vlag vormen. Maar de kastelein van De Griffier is een vooruitziend man en legt
niet al zijn eieren in 1 mandje. Want om
de hoek heeft hij ook een oranje vlag gehangen. Kwestie om onze hoofdredacteur te plezieren? Misschien
is de waard een liefhebber van de Suske en Wiske albums en heeft hij het
adagium van Theophiel Boemerang gelezen: “Kleine percentjes, rijke ventjes.” In
de categorie niet-neringdoeners gaat
Jelger in de Reuzenstraat met de eervolle vermelding op deze blog lopen. Heeft
hij niet de grootste, dan toch een van de grootste van heel het district.
titel: naar een Italiaans partizanenlied
Geen opmerkingen:
Een reactie posten