zondag 7 februari 2010

Mijn Borgerhout (afl.1)


Omdat mijn lief deze maand aan het andere eind van de wereld zit, stelden mijn lieve buren voor om de gaten in mijn agenda op te vullen door een maand lang gastblogger te zijn op deze Krugerplein-Peperbusblog. En wie ben ik om zo'n prachtig aanbod af te slaan!

Wat betreft geschiedkundige anekdotes, straffe verhalen en kunsthistorische weetjes kan ik helaas weinig (zeg maar: niets) toevoegen aan deze blog. Dat laat ik over aan de expertise van de vaste bloggers hier.

Waar ik wel iets over weet? Mijn Borgerhout: het Borgerhout zoals ik het leerde kennen toen we hier alweer meer dan vijf jaar geleden kwamen wonen. Destijds gingen sommige wenkbrauwen spontaan fronsen als we vertelden dat we naar Borgerhóut ("Oei oei!") verhuisden, maar daardoor geraakten we alleen nog maar sterker overtuigd van onze beslissing.

En net daarom wil ik het met u hebben over het fijne gevoel dat ik hier krijg. En dat gevoel krijg ik door de Borgerhoutse mensen. Dat stoere, creatieve en ongelofelijk lieve volkje dat hier woont. Die houden van feestjes bouwen en van een goed glas. Van hun goesting doen en tegelijk toch gezellig op dat kleine kluitje samenhokken.

Want hoewel ik gek ben op de hoge plafonds en de glas-in-lood-koepel van ons huis (zie foto), toch zijn het de mensen die maken dat ik hier zo graag woon.

Zo. De kop is eraf. Ik hoop dat het een leuke maand wordt, samen met u daar!

6 opmerkingen:

elise zei

Wat vind ik dit leuk, Sarah als gastblogger. Jippie!

Geert zei

een vrouwelijke gastblogger leuk gaan we meer emotionelere blogs krijgen ;)

Hans H zei

Het werd tijd!

jan zei

Zo wordt de blog iets meer blog, ook leuk! Ik kijk uit naar jouw Borgerhout!

mama Hélène zei

Die Sarah kom ik toch ook overal tegen hé ?
Hélène van Line van Sarah van Esther

Marysol zei

Inderdaad, Borgerhout, dorpsgevoel midden in een grootstad, prachtige huizen met een verhaal en mensen die echt van hun buurt gaan houden. Zo is het, hoe veel ongeloof dat het ook opwekt.