In oktober 2008 was ik net begonnen met deze blog, en dat was toen een reden om over te stappen op digitale fotografie (analoog is veel leuker, maar minder praktisch, en afgezien daarvan was ons toestel gejat na een inbraak). Deze foto nam ik vanaf het terras van café Apropoo, het zal een oefenfoto zijn geweest. Het was de laatste dag van dat jaar dat je nog op een terras kon zitten, dat kan ik me nog wel herinneren.
Toen was de inspraakronde voor de heraanleg van het park al begonnen. Eén van de punten waar iedereen het op dat moment over eens was betrof het afsluiten van de Reuzenstraat, omdat de auto's hier tussen het terras en het café doorrijden en dat levert levensgevaarlijke toestanden op.
Nu is het 2011. In januari had het eindelijk zover moeten zijn, maar "er is vertraging opgelopen met de aflevering van de bouwvergunning" zodat er nu in september begonnen wordt.
Vertraging met de aflevering van de bouwvergunning. Ik moest het twee keer lezen. Ga je als betrokken buurtbewoner braaf jaren lang naar de inspraak- en informatiebijeenkomsten, is de kogel eindelijk door de kerk, en dan wordt er vertraging opgelopen met de aflevering van de bouwvergunning. En dat pikken wij dus allemaal zomaar.
Als we hier in Egypte zouden zijn was er al lang een massa volk met schop en al naar het park gekomen om die berg zélf af te graven en de straat zélf af te sluiten. De daad bij het woord, etc.
Maar we zijn hier niet in Egypte, dus protesteer ik op de Belgische manier: ik scheer me gewoon niet meer tot het park heraangelegd is. Ik zal ze hebben.
Toen was de inspraakronde voor de heraanleg van het park al begonnen. Eén van de punten waar iedereen het op dat moment over eens was betrof het afsluiten van de Reuzenstraat, omdat de auto's hier tussen het terras en het café doorrijden en dat levert levensgevaarlijke toestanden op.
Nu is het 2011. In januari had het eindelijk zover moeten zijn, maar "er is vertraging opgelopen met de aflevering van de bouwvergunning" zodat er nu in september begonnen wordt.
Vertraging met de aflevering van de bouwvergunning. Ik moest het twee keer lezen. Ga je als betrokken buurtbewoner braaf jaren lang naar de inspraak- en informatiebijeenkomsten, is de kogel eindelijk door de kerk, en dan wordt er vertraging opgelopen met de aflevering van de bouwvergunning. En dat pikken wij dus allemaal zomaar.
Als we hier in Egypte zouden zijn was er al lang een massa volk met schop en al naar het park gekomen om die berg zélf af te graven en de straat zélf af te sluiten. De daad bij het woord, etc.
Maar we zijn hier niet in Egypte, dus protesteer ik op de Belgische manier: ik scheer me gewoon niet meer tot het park heraangelegd is. Ik zal ze hebben.
1 opmerking:
Aan één centimeter per maand maakt die slome administratie mij heel erg gelukkig.
Een reactie posten