Op 31 augustus 2012 denderde tram 8 voor de laatste keer langs Gitschotellei en Cruyslei. Tram 11 ook trouwens, maar die dobbert nog elders rond in de stad. Tram 8 daarentegen is weg bespaard. We lieten al eerder onze tranen vloeien: hier en hier. Mijn dochter vond volgende tekst op het smoelenboek (auteur onbekend). Ik wil het jullie niet onthouden.
“We hebben goede tijden en slechte tijden gehad. Maar elke dag stond je er weer voor mij. Vele wegen hebben we samen afgelegd en elke keer als er een gevaarlijk kruispunt naderde op onze weg, wist jij perfect, al eeuwen op voorhand, welke bocht we zouden nemen.
Op dagen waarop alles me te veel werd, dagen dat ik dacht "hoe moet ik thuis geraken" was jij er (aan de Groenplaats tot 00u36) om mij veilig thuis te brengen. Jij was de enige waarvan ik wist dat wanneer ik je verliet, je er de volgende dag opnieuw gewoon weer zou zijn voor me. Daarom kreeg ik ook zo een warm gevoel van binnen elke keer dat ik je zag.
Maar deze tijden zijn helaas voorbij... We zullen je nooit vergeten.
R.I.P. tram 8 (1903 - 2012)”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten