Het Zorgbedrijf Antwerpen heeft een aanvraag tot stedenbouwkundige vergunning ingediend. De aanvraag heeft betrekking op het huidige woonzorgcentrum Gitschotelhof. Het zorgbedrijf wil het bestaande complex afbreken en een nieuw woonzorgcentrum, serviceflats en een ondergrondse parkeergarage bouwen. Het huidige Gitschotelhof dateert van 1964 maar is ondertussen verouderd. Het nieuwe centrum zal in 2016 de deuren openen en aan 180 oudere mensen onderdak bieden.
Ik herinner mij nog het pre-woonzorgcentrumtijdperk. Een lege ruimte met struiken en hoog gras waar ik als kind rupsen en vlinders ging vangen. Onwetend dat een aantal jaren eerder hier mensen hadden gewoond. Mensen die na de eerste wereld oorlog niet onmiddellijk onderdak vonden en hier in noodwoningen werden ondergebracht. Onwetend ook dat er dra oudjes hun laatste dagen zouden slijten. En nu zal Gitschotelhof in zijn huidige gedaante ook weldra tegen de vlakte gekeild worden. Zijn 50ste verjaardag nauwelijks of niet gehaald. Een mens zou er weemoedig van worden.
Gitschotelhof kwam hier al verscheidene keren te sprake. Maar we geven nu nog enkele recent genomen foto’s van de voor- en achterkant van het gebouw. Let even op de inkom. Links en rechts van de deur zijn verzonken reliëfs te zien van onze eigenste Albert Poels. Dank zij Katrien Debeuckelaer van het Zorgbedrijf komen we ook te weten wat de kunstenaar heeft afgebeeld: “Links ‘de Levensvreugde’ met herinnering aan de vroegere nabij gelegen Gitschotelspeeltuin. Rechts ‘O-L-Vrouw van Gedurige bijstand’ en ’Geboorte van de schoonheid’.” Onmiddellijk links van de deur zie je ook een verwijzing naar de origine van de naam “Gitschotel”.
En nu maar hopen dat dit kunstwerk gered zal worden van de slopershamer. Een kolfje naar de hand van de heemkundige kring Gitschotelbuurschap?
Titel = lied van Jacques Brel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten