vrijdag 22 april 2016

Journalist met tekenpotlood

“Een universeel boek over de schoonheid van een land, over boeiende mensen maar vaak ook met een duister kantje.“ 

Enige tijd terug gleed een uitnodiging in onze bus: “KLAXON is een ééndaags stripfestival in ’t Werkhuys in Borgerhout waar strip en kunst elkaar ontmoeten. Het festival, georganiseerd door Bries space, een tentoonstellingsruimte en uitgeverij in Borgerhout, dompelt je onder in de wondere wereld van vernieuwende strips en grafisch drukwerk van gevestigde en aanstormende namen.” Eén van die namen trok onmiddellijk mijn aandacht: Jeroen Janssen. Ik werd terug in de tijd gekatapulteerd, de jaren 1989-1994, toen ik als jonge ontwikkelingswerker naar Rwanda trok. Daar leerde ik Jeroen Janssen kennen. Hij was tekenleraar in de Ecole d’Art in Nyundo. Tot plots de poorten van de hel werden opengegooid en we beiden halsoverkop het land moesten ontvluchten toen een volkerenmoord uitbrak. Janssen is in de jaren daarna het potlood blijven hanteren en ondertussen zijn er van zijn tekentafel een aantal strips gerold. Hij komt nu naar Borgerhout afgezakt om over zijn laatste werk ‘Abadaringi’  te praten. Wij zochten hem echter op voor een gesprek voor GvD.

“Jaren geleden maakte ik traditionele strips voor volwassenen. Met mijn vorig boek over het polderdorp Doel ben ik een nieuwe richting uitgegaan en ben ik de weg van de stripjournalistiek ingeslagen, zeg maar een genre dat zich situeert zich tussen geschreven en gefilmde reportages. Voor Doel ben ik dagen lang naar dit bedreigde dorpje getrokken. Ik heb er gewandeld en rond gekeken en met de mensen gepraat die er nog woonden. Dat heb ik vastgelegd in tekeningen. Ik hou nu eenmaal om op locatie te tekenen. Voor het boek Abadaringi heb ik in Vlaanderen aan de Dender, in Frankrijk aan de Loire, maar vooral in Rwanda, aan de oevers van de Grote Meren gezeten.”

“De titel ‘Abadaringi’ verwijst naar de lokale benaming voor de leerlingen van de Ecole d’Art. Vandaag zijn ze leraar, ambtenaar, kok of kunstenaar maar allemaal delen ze een verleden aan de school van Nyundo. Die mensen, vaak oud-leerlingen van mij, spelen de hoofdrol in dit boek. Ik heb met hen gepraat en naar hen geluisterd. Ik heb ook andere mensen ontmoet, de Broeders die de school bestuurden of oud-collega’s. Wanneer je beter naar de mensen gaat luisteren en je openstelt voor hun verhaal, ga je dingen ook beter begrijpen. En inzien dat de waarheid altijd meer dan één kant heeft. Niet eenvoudig in een land als Rwanda waar desinformatie, racisme en extremisme tot het drama van de genocide heeft geleid. Vandaag meer dan ooit bedreigen die gevaren ook onze westerse maatschappij.”

Abadaringi is een universeel boek over de schoonheid van een land, over boeiende mensen maar vaak ook met een duister kantje. Het is stripjournalistiek, Janssen tekent de landschappen en de decors die hij tegenkomt, in kleur en zwart-wit, en maakt portretten van de mensen met wie hij praat. Daarnaast brengt hij ook zijn eigen verhaal, in handgeschreven notities. Dat van zoveel jaar geleden, maar ook dat van zijn zoektocht naar zijn gesprekspartners. Af en toe aangevuld met een foto. Abadaringi is verkrijgbaar in de boekhandels en de betere stripzaken.

KLAXON stripfestival, ’t Werkhuys, Zegelstraat 13 Borgerhout. Zaterdag 23 april 12 tot 23 u.

(Gelezen in Gazet van Deurne)

Geen opmerkingen: